KASİDE Saldı gülşende yine seccâde-i ahdar çemen

 

1 Saldı gülşende yine seccâde-i ahdar çemen

 Olmaga kâim-makâm-ı Hızr peygamber çemen

2. Kaçurup cünd-i şitâyı fârig oldı cengden

 Kûşe-i gülşende şançupdur yire gönder çemen

3. Servden sancak çeküp çekdi yeşil bayraklu ceyş

Şehr-i gülzâra emîr olmış-durur beñzer çemen

 

3 bayraklu: yapraklu Ü3 haricindekiler.

4. Kondı gülzâra yine bir tûtî-i ser-sebz kim

 Goncadur minkâr-ı yâkûtı zümürrüd-per çemen

5. Târem-i mînâda ‘aks-i sebze mi bitürdi yâ

 Mezra‘-i sebz-i felekde dâne-i ahter çemen

6. Safha-i bâga sabâ yazmış bahâr evsâfını

 Ey sehî-kad bir elifdür bâg içinde her çemen

7. Sebze sanmañ tutdı gülzârı duhân-ı sebz-gûn

 Bezm-i gülşende çü yakdı lâleden micmer çemen

8. Kan mı tutdı gonca-i hamrâyı bu dem ki tutar

Şâh-ı gülden fasd içün pîrûzeden neşter çemen

9. Serv-i bâlânuñ agaçdan düşdi çün kim sâyesi

 Yeşil atlasdan gelüp saldı aña pister çemen

10. Hatt-ı dil-dâr ile ceng itmek diler var ise ger

 Başına şebnemden urmış bir gümiş migfer çemen

11. Câme-i sebzini servüñ gördi pâre pâredür

 Dikmege anı getürdi rişte-i ahdar çemen

12. Şâhid-i bâguñ ‘izârında temâşâ eyle kim

 Zülf-i müşgîn sünbül olmışdur hat-ı ‘anber çemen

13 Şâne içün zülf-i müşg-efşânına sünbüllerüñ

 Eylemiş pîrûzeden dendân-ı müstahzar çemen

14. Âb yanına gelicek suya taldıysa n'ola

 Goncanuñ ‘aksin sanupdur anda la‘l-i ter çemen

15. Sebze ‘aksin sanmañuz peyk-i revân-ı âbda

 Bagladı beline yeşil kınlu bir hançer çemen

 

16. Mısr-ı gülşende benefşe şöyle dizdi verdi çün

 Hattına Fir‘avn gibi jâleden gevher çemen

17. Kalsa bâg içre n'ola reftâra kâdir olmasa

Şol kadar sûzen ki serv ayagına sançar çemen

18. Su gibi sâfî dilinde her zamân okur revân

 Eylemiş bu matla‘ı ey sebz-hatt ezber çemen

19. Gerçi her sunuñ kenârında olur ahdar çemen

 Gör bu kan ırmagını kim bitürür ahmer çemen

20. Didüm ey gül ‘ârızuñda hatt-ı sebzüñ terlemiş

 Didi ol gonca-dehen olur seherde ter çemen

21. Şem‘-i ruhsârında beñzetmez hat-ı jengâruña

Şem‘den bir nahl-bend olup biterse ger çemen

22. Hâl-i müşgînüñ ezelde dâne saçmışdur aña

 Gabgabuñ sîbinde eyvâ kim henüz biter çemen

23. Dâne-i hâlüñ gam-ı sevdâsı başdan gitmeye

 Bitüre hattuñ hevâsıyla sifâl-i ser çemen

24. Kâmetüñ üzre leb ü hattuñ ‘acebdür togrusı

 Kim görüpdür gonca açup bitüre ‘ar‘ar çemen

25. Safha-i gülzâra Emrîden yazar vasf-ı hatuñ

 Rîsmân-ı sebz ile çekmiş-durur mıstar çemen

 

Prof. Dr. Mehmet A. Yekta SARAÇ, EMRÎ DÎVÂNI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3144 KÜLTÜR ESERLERİ 427