KASİDE Varak-ı zerdini her berg-i hazânuñ el-ân
28.07.2017KASİDE
(1) Fe‘ilâtün Fe‘ilâtün Fe‘ilâtün Fe‘ilün)
1 Varak-ı zerdini her berg-i hazânuñ el-ân
Mühre-i jâle ile kıldı mücellâ devrân
2. Rişte-i kudret ile gördi ki mıstarlanmış
Berfden eyledi üstine şitâ sîm efşân
3. Çün yazıldı kalem-i sun‘ ile hatt-ı şecere
Üstine şâh-ı hazân adına urıldı nişân
4. Bu hadîs üzre ki hayr olmaz imiş asferde
N'ola eylerse hazân hâce-i gülzâra ziyân
5. Âferîn reng-rez-i dehre hum-ı nîlîde
Câme-i sebzini her bergüñ ider zerd hemân
6. Kıldı tûbâ-yı hazânî hulel-i rengîn ‘arz
Oldı her ravza-ı gülşen yine mânend-i cinân
7. Gel dıraht üzre na˙ar eyle hazân yapragına
Zer nişân itdi şecer üstine kudret eli san
8. Görinen her varak-ı zerdde humret mi yâhûd
Düşdi zer âyineye ‘aks-i ‘izâr-ı cânân
9. Bâg bir tâze gülüñ yâ gam-ı hecrin mi çeker
Ki benüm gibi döküpdür ruh-ı zerd üstine kan
10. Dürlü yapraklar ile çözdi bir altunlu kumaş
Kâr-gâh-ı çemen içre yine üstâd-ı cihân
7 yapragına: yapragın Ü2, evrâkın Ü3.
8 âyineye ‘aks-i ‘izâr-ı cânân: âyine-i ‘âleme ‘aks-i ruh-ı cân Ü2.
9 10 11 cûda: suda Ü5, AE.
11. Ne ‘aceb ‘âlemi var berg-i hazânuñ cûda
Rûz u şeb ˙âhir ider encüm ile kâhkeşân
12. Sanma gülşende hazân yapragı saçılmışdur
Âşikâr eyledi gencîne-i pinhânı zamân
13 Her dırahtı çemenüñ mâlik-i dînâr-durur
Zeri ger hâk ile eylerse ‘aceb mi yeksân
14. Zer celâcil görinür berg-i hazân dime dile
Sun‘ tâvûsı kılupdur çemen içre cevelân
15. Hıl‘at-i sebzini geydürmiş idi bâga bahâr
Etegi tolu filoriye satupdur erzân
16. Zerler itmişdi nihân hırka-i sebzinde dıraht
Lâ-cerem eskiyicek her birisi oldı ‘ıyân
17. Tıfl-ı şâhuñ başına dökdi ‘adedsüz altun
Peder-i pîr-i hazân buldı meger genc-i nihân
18. Görinen berg-i hazân sanma ‘arûs-ı şâhuñ
Levh-i zer asdı yine boynına dâmâd-ı cihân
19. Yâ habâbuñ legeni örtüsine dizmegiçün
Pûl-ı zer hâzır ider zer-ger-i bâg u bûstân
20. Her şecer serv-i hırâmânuñ olup abdâlı
Âteşîn dâg yakup cismini kılmış ‘uryân
21. Regleri n’ola ‘ıyân olsa teninde bergüñ
Zerd-rûluk anı pîr eyledi ey tâze civân
22. Bülbülüñ dûdı ki peyveste idi her şâha
Şu‘le-i âteşe tebdîl olupdur o duhân
23. Tîr-bârân idicek kavs-i kuzahdan gerdûn
Aldı her berg-i hazân üstine zerrîn kalkan
24. Şâhda berg-i hazân gördi vü uçdı bülbül
Sandı ol tîr ucında anı zerrîn-peykân
25. Zer-nişân hançerini aldı elinden bîdüñ
Sokmayınca vire mi düzd-i sabâ aña emân
26. Bâg-ı tab‘umda hazân gördüñ ise olma hamûş
Eyle bu şi‘re ser-âgâz gel ey bülbül-i cân
27. Kâmetüm şâh-ı hazân-dîde yüzüm berg-i hazân
Odlu âhum kurımış serv yaşum âb-ı revân
28. Riştelerdür ki hazân yapragı içinde durur
Reglerümle ten-i zerdümde benüm rişte-i cân
29. Nokta-i sürh-durur berg-i hazân üstinde
Ruh-ı zerdümdeki hûn katrelere oldı ‘ıyân
30. Her hazân-dîde şecer kûşe-i gülzâr içre
Dûd-ı âhum-durur ey serv-i sehî şu‘le-feşân
31. Arturur nâleyi dil Emrî sarardukça yüzüm
‘Andelîb itmez egerçi ki hazân irse figân
32. Nice kim ‘ârız-ı ma‘şûk u ruh-ı ‘âşık-ı dôst
Bâg-ı ‘âlemde 'ıyân ola bahâr ile hazân
33. İrmesün dest-i hazân dâmenine serv gibi
Ol elif-kâmet ola tâze çemen içre çemân
Prof. Dr. Mehmet A. Yekta SARAÇ, EMRÎ DÎVÂNI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3144 KÜLTÜR ESERLERİ 427
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın