Kaşuŋ kemânını çekemez kimse dil-berâ

 Sen de çekince gör ne çeker cân-ı mübtelâ

 Gamzeŋ okına sîne geren ‘âşık-ı fakîr

İtmez mi cânını hedef-i nâvek-i belâ

3. Kurbân olınca vuslatına baglayup miyân

 Ol kaşı yâyı sînede ben bulmayam mı yâ

 Dil mühresini sîneden itdi kapup nihân

Gel gör ne hokka-bâz imiş çeşm-i dil-rubâ

5. ‘Uşşâkı yâr eyler imiş va’d-i vaslına

 Ol va’degâha sen de var eylenme NEHCİYÂ

 

Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012