Kavak Yelleri

Eski devrilerden beri dilimizde olan bu tabir başında kavak yeli esmek deyimi ile düşünüldüğünde
“Sorumluluk duygusundan uzak, zevk, eğlence ve olmayacak düşünceler peşinde koşmak.”, “  dünyayı tozpembe görmek”,  “hayatın hiçbir zorluğuna denk gelmemek “  manalarında kullanılır.

Bu deyimin ortaya çıkış nedeni serviler veya dağ kavaklarının hiçbir rüzgâr esmese de yapraklarını titretmeleri ile ilgilidir.  Bu hadise gizli bir rüzgârın varlığına yorulmuş,  değişmeceli olarak da hayal kuran,  kişilerin hallerine benzetilmiştir.

Bu nedenle başında kavak yelleri esiyor tabiri, kendini olduğundan büyük gören,  hayal dünyasında yaşayan avare avare dolaşan kimseler için söylenen bir tabire dönüşmüştür.

Servi çemende kendisin azade sanır
Servin başında dahi kavak rüzgarı var      Halil bahir

Bu hâke meylini gördükçe merhamet sandım
Meğer o servin başında kavak yeli varmış Pertev

Acep mi olsa kavak seyri zevkine meftun
Kavak yeli eser ol serv-i kad başında bugün      Sabit

Benzetmiş özün kâmet-i dil –cûsuna yârin
Başında kavak yeli eser dahi çenarın   Hayreti

Tekrar eser başında kavak yeli aşıkın   
Gördükçe kadd-i dilber –ü servide nispeti   Adanalı  Sururi

Nazlı kavak (aman) gıcır gıcır gıcılar
Nazlı da yavrumun yüreğinde (aman) sancı var
Ben ölürsem (aman) benden gayri genci var     Giresun Türküleri