KAVM-İ ŞEDİD

Bakara Suresi ne güzel anlatıyor bu lânetlenmiş kavmin yaptıklarını.

Kudret helvasını Haktan alıp da,
Kâvmine bolluğu öğretemedi.
Firavun elinde nâ-çâr kalıp da,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Nil-i derya yol verirken yarıldı,
Arz-ı mev’ûd toprağına varıldı.
İçlerinden azı Hakka sarıldı,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Buzağıdan altın heykel yaptılar,
Doğruluktan fesatlığa saptılar.
Bir de dönüp ilâh diye taptılar,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Karun gibi başka zengin yok idi,
Deve yükü hazinesi çok idi.
Fakiri aç zenginiyse tok idi,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Musa’nın asası Haktan mucize,
Müneccimler başı kaldı acize.
Firavun saparken küfr-ü galize,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Sebt gününde yan gelerek yattılar,
Mazlumları ateşlere attılar.
Altın için dinlerini sattılar,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Hakka gideceği çakıllı yoldu,
Tûr dağında gönlü nûr ile doldu.
On emir halkının ayeti oldu,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Kıtâl ile bir can yere serildi,
Bakara’nın kemiğiyle dirildi.
Öldürenin ismi dahi bilindi,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Kardeşi Harun’u yoldaş eyledi,
Doğrulukla dürüstlüğü söyledi.
Azgın millet Cehennemi boyladı,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.
*
Ayet ile lânetlenen bu millet,
Yeryüzünden kalkmayacak bir illet.
Kıyamet gününde çekecek zillet,
Kâvmine kulluğu öğretemedi.

Süleyman KARANFİL