KAVUŞMAK İLAHİ VE EBEDİ HUZURA

Bir öyküm olmalı mıydı sahi ya da öykündüğüm müydün bir öykü mahiyetinde?

 

 

 

Sözcüklerim vardı allı pullu

Kimi bakir kimi Çingene ruhlu

Ben sözcüktüm üreyen külünden kula kulluk yapmanın ötesinde

Külliyen yalandı külümden firar etmediğim

Meczup bir düş’ tüm belki de

Metruk hecelerin kundaklandığı

 

İki dudağım arasındaydı ölüm

Harem ağası dünün

Belki de beylikti öfkem

Günyüzü görmeye meylettiğim

Lakin geldi gelecekti ecelim

Aciz bedenimden çıktı çıkacak ruhum

 

Göçebeydim göçmen kuşlara nazire eden

Geçkin değilse bile yaşım

Yaslandığım mıydı aralıksız büyüyen yasım?

Ah, bir yasa mahiyetinde

Yassıada’ya uçtu uçacaktım

Neresi doğruydu hem devenin?

Gerçi sözünde durmak bir erdemdi lakin

Gönülsüzdüm artık yaşarken

Sözcükler kabrim

İmgeler üstümdeki ölü toprağı

Ölümsüzlük dileğimdi sözüm ona

Severek arşı alaya çıkan bir temenni

Teselli mahiyetinde tecelli eden

 

Hazan ya da hazır mıydım göç vaktine?

Huzurunda evrenin kapıştığım kadar içimdeki çocukla?

Soru eki neyse

Ünlemin şaşkınlığı

Uzattığım söz değildi hem

Sadece ruhun ve bedenin uzatmaları oynadığı.

 

Hükümlerdi verilen hükmedene duyduğum saygı

Hür sandığım değildi ruhumda saklı

Binlerce duygu

Bazen çıbanbaşı

Uyruğum ya da uydurduğumdan ziyade

Uyumsuz bir mevtaydım yaşayanların nezdinde

 

Ganimet bulmuşçasına sevdiğim nice insan

Gaipten gelen coşkum bazense bitimsiz tasam

Tasarladığım ne ki tenziye ettiğimden

Arda kalan üç beş kelime isyanın dibine vurmuşken

 

Birden başladım saymaya

Tam da gelmişken ikiye

İkileten hangi zihniyetse

Üçtü Allah’ın hakkı

Hak verdiğim kadar doğruya

Yürüdüğümdü sadece Hakkın Kapısı

Bir kuldan fazlası değildim haiz olduğum tek zerremle

Tapındığım sadece Mevla’ma

Askıya aldığım kadar hayatı

Ölümdü ve diğer âlem

İlla ki azat edileceğim bedenden çok uzakta

Buluşmak ve kavuşmak İlahi ve Ebedi Huzura…