Kebûter

18.02.2017
Kebûter
 
Uçtukça hayâl-i yâr gözde
Ârâma bulup medâr sözde
 
Şeb-dâne-yi dîde-yi terimle
Meşgul olurum kebûterimle
 
Bir öyle enîs-i cân bulunmaz
Ammâ o da her zamân bulunmaz
 
Terk eylemiş işte âşiyânı
Hâki iken olmuş âsumânî
 
Baktıkça o sun’-i ber-kemâle
Şâhîn-i kazâ gelir hayâle
 
Göklerde gezen o bâl-i menkûş
Bir gün olacak zemîne mefrûş
 
Hoşnûd musun bu ibtilâdan
Bilmem ne usandın inzivâdan
 
Bir beyza içinde hayli eyyâm
Tenhâca kapandın ettin ârâm
 
Âh olsa İdim şu sırra vâkıf
Nerden girip oldun anda âkif
 
Çıktın büyüyüp fezâ-yı feyze
Hatırda mı tenk-nây-ı beyza
 
Geh arkadaşınla gâh tenhâ
Hürrüm diyerek uçarsın ammâ
 
Gâhî o nigâh-ı vahşet-âsâr
Hiss ettiriyor ki bir gamın var
 
Etmiş seni de karîn-i hayret
Hürriyet içinde bir esâret
 
Baksan görünür bu dâr-ı ibret
Sayyâd ile saydtan ibâret
 
Gördün mü bu dâm-gehte âzâd
Bir dâmın esiri sayd ü sayyâd
 
Âlem bu tarîke münseliktir
Yekdiğeri sayda münhemiktir
 
Bir gürk ana geldi oldu cellâd
Av bekler iken av oldu sayyâd
 
Bir başka cihân olunsa ibrâz
Etsek şuradan seninle pervâz
 
Dünyâ nedir anmasak unutsak
Âvâreyiz âşiyâna tutsak
 
                        Muallim Naci (Âteşpâre)
 
 

0

0

Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın

Yorumlar