KEFİL OLDUĞUM

G/izle düşlerini, düşüncelerimi…

Meylettiğim kabrimde sızan iç sesimi

İlikle, ah, ilikle yakanı

Yakardığım kadar Rabbime

Tasa etmeseydim keşke yürekteki hazanı.

Misafiriyim ömrün

Salkım söğütlerde gezinen yüreğin

Şifası kimde acaba saklı?

Kıldan ince boynum nasıl olsa Hakkın nazarında

Bir sözcükten ne çok şey çıkardı oysa…

 

Efkârın tüten dumanı

Umudun savruk nazı niyazı

Gökte saklı tembihleri atalarımın

Ah etmediğim kimse

Yalnızlığın tılsımıdır işte

Şiiri yazdıran hüzün ve cefanın…

 

Gücüm yetmez ki:

Ne sana ne düne ne anda saklı kim varsa

Sazı alıp da söyleyen sırtıma saplı hançerin

Kanatan tasasında:

Simli yollarda

Sinmeden yaşadım madem bir ömür

Sinemde saklı kömür gözlerinde aşkın

Caka satan iblisin sesinden nasıl da uzakta

Yaşar da yazarım bir başıma…

 

Aşkın nazarında tek zerrem

İhtimamla sevdiğim yer gök:

Sanma da durduk yere ederim sitem

Sinsi gölgelerin dalkavuk isyanına

Ah, aldırış etmeseydim de keşke bir ömür

Hicabın esintisinde yanan gözlerime değmesin sakın

Nazarın nazarında varlığımın yok sayıldığı

Tüten o dumanda boğulmak elbet önemsizdir tarafınca.

 

Yenildim belki ne bir ne binlerce kere

Yetemedim madem yetindiğime laf etmesin de kimse.

Kantarın ayarı

Sevdanın mazhar olduğu yangını

Sanma ki söndürür şiirler tek kalemde.

Tek kalemde sildiğin bariz

Tevekkül yüklü mazimde edindiğim izlenim yersiz.

Yar olmam da artık bundan sonra

Haydan gelen sözcükler huya mı gider?

Huysuzluğuma binaen

Yaşımla yasımla kul köle olmadım ben dünyaya.

 

Sapla samanı ayıramayan yıldızlar

Işığım sönmedi sönmez de asla:

Tutuklu olduğum kâinat ve imanda

Vasıflarımı görmesen de

Vakıf olduğum gerçeklerdir beni bağlayan bu ömre.

Kabir azabına şahidim

Kefil olduğum dürüstlüğüm ve sevgim

İfa edemedim nice duygu

Kolay gelmedin hem bu güne

Elbet uydusu olmadığım karanlığın

İhbar ettiği içimdeki sükûnu

Bir tek severken ve yazarken kolluyorum

Ruhumdaki bitimsiz mutu.

 

Sevmesen de nefret edemem ben senden

Ve hüzünden yana

Dirayetimin sınandığı kadar

Diridir yüreğim ve başım

Baş edemediğim kimse değil de artık umurumda

Tıpkı sökün eden bunca acının yanında

Saklı tuttuğum o utku ve ufku

Sonlandıramayacak kimseler yok pahasına

Yok sayıldığım cihandan yana değil artık derdim

Tembihli olduğum kadar da temkinliyim artık severken

Ölümü telaffuz etmediğim kadar elemden

Tutuşan sözcüklerime su olan inancın sayesinde

Sudan sebeplerle gitmedim ben senden ve kendimden.