Kopuzum dedemden yadigâr kaldı
Ruhumun mânevî boşluğu doldu
Dilime, duyguma o hâkim oldu
Ben Türkmen eriyim; türkü söylerim
 
Tartışması olmaz Ay-yıldızımın
Ülküsüdür sevgisidir özümün
Değişmez havası gönül sazımın
Ben Türkmen eriyim; türkü söylerim
...
İpliği çürümüş bezden anlamam
Türküme ters düşen cazdan anlamam
Duygumu vermeyen sazdan anlamam
Ben Türkmen eriyim; türkü söylerim..."
 
(Durbilmez, Öz. Arş.)