KÖREMEZ

Eskiköy’ün bayırını çıkamam.
Göğnün yokmuş, seller gibi akamam.
Seni sevdim, ben ellere bakamam.
Yürek yanık, sinelerim saz benim.

*

Yaylalarda sarı çiğdem çok olur.
Nazlanma sevdiğim, gözüm yaş dolur.
Salında gel, gapaklıya gız n’olur.
Keklik gibi seker isen, baz benim.

*

Ay karanlık, yollar uzak bitmiyor.
Sevdâların şu başımdan gitmiyor.
Acıları çobanlarda gütmüyor.
Havas oldum, elde kalan naz benim.

*

Köylerin güzeli, yeşil Suvermez.
Gurbetin gülüdür, sılaya gelmez.
Yarimin yediği, akça Köremez.
Kalem olup, gaderimi yaz benim.

*

İnsan sevdiğini, üzermi böyle.
Ne kötülük gördün, suçumu söyle.
Ben gidiyom, bensiz kalırsın öyle.
Var git artık, mezarımı kaz benim.

KÖREMEZ ; Konar göçer Türkmen ve Yörüklerin geleneksel bir yiyeceği olup, Çiğ keçi sütü ile yoğurtun karışımıyla meydana gelen lezzetli bir yiyecektir.

Süleyman  KARANFİL