KOŞMA
 
Aşkınan ağyarın bağına girdim
İpeğimiz karıştırdı tellere
Kırmızı gül irengini alınca
Onun için bülbül konar dallara
 
Kırmızı gül irerıgini almalı
El uzatıp goncasını dermeli
Yazın geldiğini nerden bilmeli
Duman çöker nur bağlanır göllere
 
Karşıdan karşıya yanar ışıklar
Aşk için tekkeyi bekleyen şıklar
Kalbi softa kendi Hakka âşıklar
Onun için bozgun vurur tellere

 

Der Seyidim der de ne gelir elden
Gayret kuşağını kuşanın belden
Bizim nasibimiz şol Yüreğir'den
Bozat 'ınan düşeyidim çöllere.
 
(Kalkan,1988:66)