Bir yaprak düşüyor erik ağacından.
Bembeyaz karın üstüne.
Hiç sesi çıkmıyor, sessizce konuyor içimi ısıtan kar saflığının üstüne.
Yaprak üşüyor .
O da geç kalmış huzuru bulmakta, serçe misali.
Düşememiş dalından.

Bir çeşme iniltisi geliyor kulaklarıma,
Mahcubiyetten allık düşüyor yanaklarıma.
Çeşme ağlıyor.
Çeşme çağlıyor.
Çeşme kara bağlıyor
Heyhat!
Çeşme aradığını bulamıyor.

İçeri giriyorum,
Sobanın üstünde kaynayan su bozuyor sessizliği.
Aklıma düşürüyor sensizliği.
Bir damla su düşüyor kızgın demirin üstüne buharlaşıyor.
Sen geliyorsun hatırıma,
gözlerim baharlaşıyor.
Yokluğunun sükutuna eş.
Sen yoksun ya!
ANA;
Isıtmıyor güneş.