KÖYNEYİNE

 

 

 

Ter sineye, ter de köynek yaraşır,

Erirden, enberden vur köyneyine.

Döşlerin benzeyir nara, turuca,

Üstünden yaraşır zer köyneyine.

 

Şalının saçağı yerden sürünür,

Siyah zülfün gerdenine bürünür,

Köynek nazik, mermer sinen görünür,

Ele bildim, yağıb qar köyneyine.

 

Min naz ile, deyen öyden gelirsen?

Xub bezenib yoxsa toydan gelirsen?

Hürüsen, perisen, gövden gelirsen?

O Xuda'n vurubdu nur köyneyine.

 

Yaradan yaradıb, ne gozel cansan,

Xestelere sefa, derde dermansan,

Özün şikar etmiş bir şux terlansan,

Qurxuram ki qona sar köyneyine.

 

Gedirdim, qarşıma çıxdı nagahı,

Sennen hem dem olan, çeker mi ahi?

Esed deyer, budur sözün kütahı,

Bizim de meylimiz var köyneyine.

 

 
https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10953,asiqesedpdf.pdf?0