Külkedisi
12.11.2017
Bir varmış bir yokmuş....
Bir kül kedisi varmış.
Çilekeş, yalnız ve kimsesiz.
Hep çalışır, hep ağlarmış
Bakarmış bir evdeki dört insan cadısna
Her yerde o her işte de o varmış,
Kırılmamış umutları
Ezilmiş büzülmüş,
İtilmiş kakılmış...
Erimş çürümüş
Ağlamamış.
Tek bir ayakkabısı varmış...
Perilerden kalan...
Ummuş ki uçacakmış ....
Bir prens görmüş bir gün
Onu da prens almış.....
