KategorilerŞİİRLERHece ŞiiriKURUYAN BİR GÜL GİBİ

KURUYAN BİR GÜL GİBİ

12.03.2018
Hani gül’ü severdin dikenine bakmadan,
Hatıra defterinde kuruttuğun gül olsam.
Ellerinde soldurup saçlarına takmadan,
Bırakıp da giderken unuttuğun gül olsam.
*
Nerde bende o talih yıl yıldan garip geldi,
Hayâlini kurduğum son gördüğümde el’di.
Bana lâyık gördüğün gözyaşlarından sel’di,
Gelin olup giderken son tuttuğun gül olsam.
*
Mecnûn’un çöllerine varıp da yokladığım,
Hasretin kervânına hüzünler eklediğim.
Belki gelirsin diye yıllarca beklediğim,
Anka’nın küllerinden yarattığın gül olsam.
*
Kalbime söz geçmiyor bilmem nasıl atar ki,
Makberde ızdırâbla bu ten nasıl yatar ki.
Hasbahçem seni bekler gelmesen de yeter ki,
Dalından koparıp da kanattığın gül olsam.
*
Gönülçelen gözlerin bahtım gibi kara mı,
İçin için kanarken kimse bilmez yaramı.
Duydum ki saklamışsın sendeki hatıramı,
Bir köşede unutup sararttığın gül olsam.
*
Çok sevdiğin adımı defterinden silip de,
Ateşinle yanarken candan seven bilip de.
Kırkyıl sonra da olsa belki bir gün gelip de,
Mezarımın başına bıraktığın gül olsam.
 
Süleyman Karanfil
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da
arifbarutcu915
Arif Barutcu7 years ago
genel olarak iyi bir çalışma. Kutlarım.
aslantakci521
Aslan Takçı7 years ago
emeginize saglik üstadim.güzel bir şiir okuduk.
hakansuna169
Hakan SUNA7 years ago
Günün şiirini tebrik ederim. Selamlar...