Lebinde nükte fehm eyle dil-i ma‘nîde pinhân ol- Gazel-

Lebinde nükte fehm eyle dil-i ma‘nîde pinhân ol

Dilâ hem can-ı âlem kıl özün hem âlem-i cân ol

Hat-ı ruhsârını enmûzec-i ma‘nâ-yı fıtrat bil

Sevâdından haberdâr-ı nukûş-ı levh-i imkân ol

Eger bir cây-ı âsâyiş dilersen çîn-i zülfinde

Geçüp cem’iyyet-i hâtır hevâsından perîşân ol

Nigâh-ı gamzeden bir kuvvet-i kudsiyye buldunsa

Yüri bî-bâk ü perva pençe-tâb-ı şîr-i merdân ol

Zebân-ı çeşm ü ebrû âşinâ-yı cânun oldıysa

Bilüp keyfiyyet-i râz-ı derûn-ı ışkı hayrân ol

Dilünde var ise ışka heves sabra vedâ‘ eyle

İrince kûy-ı yâre vâdî-i mihnetde pûyân ol

Eger hâk-i vücûdun cevher-i ışk itmek istersen

Gubâr-ı pây-ı merdân ol türâb-ı kûy-ı rindân ol

Mahabbet derdini cânunda sakla merd-i kâbilsen

Vücûdun hâk idince rûzgâr ol gevhere kân ol

Düşünme keyf-i esrâr-ı cihâna kalma hayretde

Bu ma‘nânun hayâlinden geçüp sen mest-i irfân ol

Tayanmaz keştî-i Nûh-ı hired tûfânına ışkun

 Necât ümmîdin istersen o sâhilden girîzân ol

Olursan tâlib-i kesb-i kemâl-i nefs-i insanî

Ne denlü ârif-i âgâh isen ol denlü nâdân ol

Olur insân-ı kâmil âciz-i idrâk hakîkatde

Eger derk itmek istersen bu sırrı kâmil insân ol

Usûl-ı ilm-i tevhîdi dürüst itdinse hikmetle

Ne Fisagor-ı âlem ne Eflatun-ı Yunan ol

Dili gerd-i sivâdan pâk idüp mir’ât-i sâfî kıl

Cemâl-i cân gibi manzûr-ı çeşm-i pâk-bînân ol

Kelâm-ı nâtıka mazmûn-ı ma‘nâ-yı İlâhîdür

Hadîs-i men arefden nükte fehm eyle sühandân ol

Sühandur mebde-i i hikmet sühandur menşe-i fıtnat

Sözüm dinle ser-â-pâ gûş-ı akl u hûş-ı iz‘ân ol

Sühandur tercemân-ı nükte-i râz-ı dil-i ma‘nâ

Dilersen nutka gel sen de benüm da‘vâma bürhân o

Sözünden bellüdür ehl-i dilün ser-mâye-i zevki

Bu sözle âşinâ çık dil-şinâs-ı nükte-sencan ol

Hasûdâ ta‘nı ko güftârına üstâd-ı ma‘nânın

Eger var ise fehmün pîş-i tab‘ında sebak-hân ol

Sühan sen bildügün ma‘nâ degüldür gel sükût eyle

Mu‘ârız düşme üstâda kelâmundan peşîmân ol

Zebânum âb-rûy-ı tab‘-ı Seyf-i Esferengîdür

Sen istersen sühanda peyrev-i üstâd-ı Kirmân ol

İrişdi nagme-i nazm-ı bülendüm evc-i ma‘nâya

Sen istersen hem-âheng-i nevâ-senc-i Sıfâhân ol

Harîr-i nüktemün âşüftesi zülf-i nezâketdür

Sen istersen hevâdâr-ı birîşîm-tâb-ı Şirvân ol

Sarîr-i hâmemün dem-bestesi nutk-ı belâgatdür

Sen istersen şüküfte-bülbül-i Şîrâz u Kâşân ol

Degülsen Husrev-i endîşemün dârâtına mâlik

Gerekse Dihlev-i ma‘nîde sâhib-nâm u unvân ol

Degülsen dâstân-ı tab‘umun takrîrine kâdir

Gerek Firdevsî-i dehr ü gerek Vassâf-ı devrân ol

Cihângîr olamazsın müdde‘î Cevrî kadar sözde

Gerekse Rûmda Bâkî Acem mülkinde Selmân ol

 (Ayan 1981: 154-55)

Cevri İbrahim Çelebi Hayatı Eserleri