Leylî vü Mecnûn’dan
Merhabâ ey nesîm-i nâfe-güşâ
Demün eyler hevâyı gâliye-sâ
Teng-dil oldı gonca gönlüni aç
Jâlenün dürlerini üstine saç
Yedi deryâdan eyledükde güzer
Dâmenün katre denlü olmaz ter
Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzamâ. Ankara: AKM Yay. 437-38.