Osmanlıca yazılışı: Likâ :  لقا

 

Sözlükte “karşılaşmak, görüşmek, kavuşmak”,  “kavuşmak. Rast gelip buluşmak. Yalnız görüşmek”[1],yüz, çehre, sima anlamılarına gelir.

Likā’ sözcüğü  hadis ilminde “öğrencinin hocasından bir aracı olmadan doğrudan hadis alması” , hoca ile öğrencinin yüz yüze görüşmesi (likā) neticesinde hadis öğrenmesi “ anlamında kullanılmıştır.

 

HADİS İLMİNDE TERİM OALRAK LİKÂ' 

 

Ancak  likā’ sözcüğü  hadis ilminde “öğrencinin hocasından bir aracı olmadan doğrudan hadis alması” , hoca ile öğrencinin yüz yüze görüşmesi (likā) neticesinde hadis öğrenmesi “ anlamında kullanılmıştır.  Bu mana için lukıyy ve mülâkāt kelimeleri de kullanılmıştır. Likā’ , lukıyy ve mülâkāt  sözcükleri ravi ile hadis rivayet ettiği şeyhinin görüşmesi, bir mecliste bir araya gelmeleri ve hadisin yüz yüze görüşülerek öğrenilmesi anlamındadır.

 

Bir rivayet edenin  “falan şeyhden” diyerek hadis nakletmesi olayında o kişinin ismini söylediği şeyhten duyduğu veya duymadığı şüpheleri ihtimal dâhilindedir. Bu durumda rivayet eden kişinin bu hadisi sözü edilen şeyhten veya güvenilir âlimden duyarak hadis rivayet edip etmediğinin bilinmesi çok önemli hale gelir.

 

 “Muhaddislerin çoğunluğuna göre hadisin muttasıl olması için hoca ile talebenin likāı yeterlidir ve ayrıca semâ şartı aranmamıştır. Diğer bir ifadeyle râvi hangi rivayet lafzını kullanırsa kullansın hocasıyla likāı biliniyorsa rivayeti muttasıldır.”[2]

 

KAYNAKÇA 

 

[1] https://www.nedirnedemek.com/lika-ne-demek

[2] https://islamansiklopedisi.org.tr/lika