Mahpushane dediğin dört duvar, bir pencere,
Şehrin ya kenarında, yahut daha ötedir.
Sanmayın yemek pişer, dert kaynatır tencere,
Günler yıl olur uzar, ömürleri tüketir.

Haftada birkaç saat git ve gel yirmi adım,
Yürü tam yol ileri duyulmaz ki feryadım,
Felek vurmuş silleyi, suçluya çıkmış adım,
Hayatın cilvesi bu, bedelini ödetir.

Pencereme konan kuş kanat çırp özgürlüğe,
Bilir misin kafeste çile çekmek ne demek?
Bu yokuş ne gün biter, ne gün çıkar düzlüğe,
Kısmet olacak mıdır yarin yüzünü görmek?

Düşünürüm çoğu kez dışarda hayat nasıl?
Mor bulutlar kararıp yağmur olup yağar mı?
Ömür nasıl geçecek, nasıl biter bu fasıl?
Güneş hâlâ doğudan, kızıllıkta doğar mı?

Mahpusluğu aslında içimde yaşıyorum,
Ruhum isyan ediyor, kendimden kaçıyorum,
Muhsin Reis inan ki bende çok üşüyorum,
Beton her yerde soğuk, beton her yerde soğuk.

 

Çanakkale