Mart Martısı

Ne zaman zamanı durdursam ben
hatıralar göz önümden geçiyorlar hepten! 
Yaptığın tüm iyilikler esiyor
...ruhumu sapsarıyor! 
Nasıl oldu da unuttum birden! 
O zaman ben kördüm! 
Sen ise aktın bana! 
Gözüm aydın o bakıştan oldu! 
O zaman sen Nur'dun...Sel'din, Gülşen!

Nice düştüm, sen elimden tuttun! 
Nice koştum, sen yine durdurdun! 
Nice baktım, görmedim, gösterdin! 
...kulak astım, duymadım, dinlettin! 
Kendini kaybetmişin mutsuz biriydim o zaman! 
Sen bana göz kulak oldun
...bana eldin, Gülşen!

O zaman ki şu gururlu hayatın çirkin yüzü
kendini bir anda gösterdi bana! 
O zamanlar ki susamış yüreğim
bir yudum sevgiye hasretti içim
çiçeğin ta bahçesinden geldin
sevginin ta çeşmesinden geldin! 
Başında bir kova su...
ellerin çiçek dolu...
Harikaydın
ne güzeldin, Gülşen!

O zamanlar ki hayat bir köşede susmuştu! 
O zamanlar ki ümit damında bir baykuş gelip konmuştu! 
Göğüsün dar kafesinde
bülbülün ölmüş dilinde
o zaman ki nefesin son hecesi donmuştu
...kulağımda en güzel şarkıydın! 
Sen hayatı üflüyordun içime! 
...gözlerimde bir gazeldin, Gülşen!

O zamanlar ki rüyalarımda sahillerde
kendime yar arıyordum ben de
ansızın geldi bi' Mart Martısı uçtu, gitti, kayboldu
denizin gökle buluştuğu o uçsuz yerde! 
-hem de o uğurlu on üç sabahı'...! 
Nerede şimdi o derya, o rüya, o sahil! 
Nerede şimdi o Martı, nerede! 
Mutluluklar...''iyi...doğdun, Gülşen''! 
Merhabalar...''iyi...geldin, Gülşen''!

13 Mart 1994