Hangi rengin türküsüdür yokluğun ve hangi vecizede saklıdır unutulmuşluğum?

 

 

Yerle yeksan edilmiş gölgemle

Hazan durağında şerit değiştiren rüzgârla

Asılı kaldığım aşkın darağacı

Anmadan adını geçmez iken zaman

Bir mekânda unutulmuş bir çanta gibi

Dikişleri sökük yüreğimin de tek dileği ah, tek dileği.

 

Rengimle.

Rakımımla.

Irksız acılarımla.

Meftunu olsam ne ki varlığının?

Bir gülüşün unutulmuş mimiğidir adeta gölgen

Koynumda saklı bir sekant işte

Ansızın ölüp gitme ihtimalim

Lakin doğumumun müjdecisidir umudum

Hazan mahsulü yorgunluğum ne ki?

 

Delişmen yüreğime ektiğim her tohum

Bir sözcük ya da hece

Dokunulmazlığımı ilan ettiğim

Şiirin dokusunda seken kuş gibi

Çırpınan gölgeler

Yankısı nasıl da duyulmaz oldu hani yalnızlığımın.

Hep de olduğu üzere:

Dün ve bu gün ve yarın

Asla icat edilmemiş bir aşktı benimki

İcraatı ne ki hasretin?

 

Çekilmez bir ağırlık ve de iklim

İkilem yüklü varlığınla derdest ettiğin

Her yüzde saklı gölgeler

Gölgesini kutsayan suretler

Ve ben onca atıl yüreğe hürmet etmişken

İhanetin en hasını yaşattım kendime

Elbet beni benden eden

Bedellerse ödenen

Bıçkın yüreğimle sefasını sürdüğüm onca denklem.

Bakaya kalan bir şiirden de medet umduğum

Bekası ne ki sevdiğim yarınların?