<span style="font-size: 16px;">(Buğday mı, Himmet mi?) <br /> <br /> <br /> Sarı köyde yaşar idi<br /> Rızk peşinde koşar idi<br /> <br /> Anadolu perişandı<br /> Yunus fukara bir candı<br /> <br /> Zaman böyle geçer iken<br /> Ekin ekip biçer iken<br /> <br /> Bir kıtlıktır sardı yurdu<br /> Çitçileri yaman vurdu<br /> <br /> Ektikleri bitmez oldu<br /> Ocakları tütmez oldu<br /> <br /> Yoksulluk canlara yetti<br /> Ahalinin sabrı bitti<br /> <br /> Derken bir gün ilden ile<br /> Bir şayia düştü dile<br /> <br /> Hacı Bektaş adlı bir pir<br /> Herkese olurmuş dest gir<br /> <br /> Hem açları doyururmuş<br /> Yoksulları kayırırmış<br /> <br /> Yunus dahi duydu bunu<br /> Almak için umduğunu<br /> <br /> Düştü kağnısıyla yola<br /> Bu fakrına çare bula<br /> <br /> Dalıp gitmişti bir ara<br /> Nazar etti ufuklara<br /> <br /> Aklı köyünde kalmıştı<br /> Baktı epey yol almıştı<br /> <br /> Sonra birden akıl etti<br /> Kendi kendine ayıttı<br /> <br /> Erenlerin tapusuna,<br /> Boş gidilmez kapısına<br /> <br /> Etrafına şöyle baktı<br /> Alıçlara göynü aktı<br /> <br /> Topladı birçok alıcı<br /> Artık boş değil avucu<br /> <br /> Çare için eyvahına<br /> Varır Bektaş dergâhına<br /> <br /> Bektaş’a malumdur hali<br /> Yönelterek şu suali<br /> <br /> Ona nasip teklif eder<br /> İste nasip vereyim der<br /> <br /> Benden buğday bekler hanem<br /> Nasip olmaz derdime em<br /> <br /> Hünkâr derki müridana<br /> Buğday verin gitsin ona.<br /> <br /> Sevinciyle buğdayının<br /> Düşer yoluna köyünün.<br /> <br /> Düşer amma düşmesine<br /> Cevap arar iç sesine<br /> <br /> Bir sıkıntı basar gönlü <br /> Bir değil sanki bin yönlü<br /> <br /> Acep hata mı ettim ben<br /> Nasip, nefes ne bilmeden<br /> <br /> Kafasında birçok soru<br /> Cevapsızdı işin zoru<br /> <br /> Şöyle süzer etrafını<br /> Anlar o zaman gafını<br /> <br /> Dağlar arasında ıssız<br /> Bir yoldadır şimdi yalnız<br /> <br /> Düşünceye daldı gitti<br /> Geçmişini hayal etti<br /> <br /> Moğol zulmü, kıtlık derdi<br /> Çektikleri pek beterdi<br /> <br /> Eziyet üste eziyet<br /> Böyle çetindi vaziyet<br /> <br /> Hayal gerçek arasında<br /> Gidip gelme sırasında<br /> <br /> Aklı dergâha uzandı<br /> Gönlü pişmanlıkla yandı<br /> <br /> Karar verip döndü geri<br /> Bekler buldu dervişleri<br /> <br /> “Ben yanlış yaptım erenler<br /> Beni anlayın yarenler<br /> <br /> İşte, alın buğdayları<br /> Nasibimi verin geri.”<br /> <br /> Durum Bektaş’a söylendi<br /> Yunus nasip ister dendi<br /> <br /> Dedi Hünkâr “olmaz artık<br /> Bu kapı Yunus’a örtük<br /> <br /> Kilidi Taptuk’a verdik<br /> Yönünü ora dönderdik<br /> <br /> Nasibini ondan alsın<br /> Buğdaylar kendinde kalsın.”<br /> <br /> İbrahim Sağır<br /> </span><br /> <br />