MENZİLDEN ÇIKTIM BAYIM

Ah, bayım dinmez bu heyecan

Her yazdığımda aşkın rakkası

Her sevdiğimde umudun tapusu

Her sustuğumda içimde gürleyen fırtına…

 

Menzilden çıktım, bayım:

Hayta rüzgâra savurdum sözcüklerimi

İçim kıyılırken bilemedim ben bilemedim:

Kıyama durduğummuş meğer ç/ektiğim her acı.

 

Bir mukavele ise kaderimin imzaladığı

Bir aşksa yaralarımın daha da kanadığı…

Kandım size hep de sizi andım mademki:

Öfkeli bir aşktı içime esen

Ötenazi yaptığım binlerce dizenin esintisi

Sevecen bir ırmaktım ben halen de öyle

Seyyahtır hem yürek iklimi

Varın siz de vurun hayallerimden beni…

 

Kayrası mı yalnızlığın?

Kayıt açtığım günün tapusuna zimmetliyim

Ne yorgun ne tutkun ne tutuklu ne uğursuz

Aşkın şah damarına düştü yolum madem

Matemin örtüsüne saklandı şiirin g/izi

Ve işte açıyorum yeniden

Nemalandığım mevsim ve rüzgar

Safsataların kafamı uğuldattığı.

 

Güneşin meşrebi, bayım

Oysaki ben mehtabın ve yıldızların kızıyım:

Aşkın hünkârı

Yalnızlığın saklı durduğu derin dondurucuda saklı

Acılarım ve yüreğin açıları

İfa ettiğimden öte yazmadıklarım

Daha çok sevebilmenin mealidir her yazdığım

Kabristan yollarındaki gezintim

En çok da mezarlık bekçisine

Verdiğim selamın da geri dönümü

Elbet dualarımda saklı.

 

Hazan nezle oldu.

Gün öksüz.

Gece ise dipsiz.

Yamalı yüreğin de ikazıdır peşinde olduğum her iz.

 

Mevsimin reçinesi

Aşkın kılavuzu

Ömrün teyakkuzu

Ve işte sarmalında bu öfkeli aşkın

Bitimsiz bir heyecan aldı yerini

Hezeyan sunan insanlardan kaçtığım

İki sözün biri iken yüreklerde saklı iman

Kimse bilemez içini diğerinin

Öyleyse latife yapan her şiirdir sevgiyi makbul kılan.

 

Hiç sevmediğim kadar sevdim sizi, bayım:

İki cihanda da Yaratan kutsasın sizi.

Emsalsizdir yüreğim ve coşkum

Rabbime ve aşka düşkünlüğüm.

Hangi mertebe ise yargılandığım

Hangi makamsa atandığım

Varsın bu dünyada görmemeyim gün yüzü

Yüzüme vuran ışığın tekdüze olduğunu asla söyleyemem.

 

Aksayan ayakları şiirin

Duvarlar örense ben değildim bunca insan

Kasıtsız ve kayıtsız şartsız da sevmişken sizi

Varsın bir kürek toprak da siz atın üstüme

Lakin yeniden doğuşun da müjdecisi

Elbet atağa kalkan yüreğim ve ruhum

Sözüm sözdür özüm gibi

Sevdanın da saklı ve kilitli her gözü

Közünde yaşarım ben evrenin

Kordur hecelerim ve tutkum

Aşkın asasına konduğum olsa olsa bu aşkın tek ibaresi…