Merhametin Türkçesi

Ak töremiz karasız, doğru söz doğru lafız
Biçare halktan yana, araf değil tarafız

Biz ki Türk milletiyiz, sözümüzün eriyiz
Ümmeti Muhammed’in şefkatli askeriyiz

Asla taviz vermeyiz hak olan ilkemizden
Mazlumlar bir ışıltı beklerken ülkemizden

Başımız ta Bosna’da, Anadolu evimiz
Ayağımız Asya’da, Afrika ödevimiz

Ram olduk insanlığa, düşmanlığa set kurduk
Dik durduk zorbalığa, pişmanlığa ket vurduk

Dik dur eğilme sakın, kopsa kızıl kıyamet
Sen yanlıştan uzak dur, doğruluğa kıyam et

Kirli, paslı yürekler, kırdı hak dünyasını
Nasırlı eller sardı yetimlerin yasını

Bazı aklı evveller ne işimiz var derler
Yardıma muhtaçlara, hayatı dar ederler

Bize umut bağlayan mazlumlar kan kusuyor 
Muhammedin ümmeti neden hâlâ susuyor

Feryatlar silsilesi diyar-ı Arakanda
Hangi vicdanla rahat uyursun barakanda

Olmayınca merhamet, düşüyor insaniyet 
Haksızlığı gördükce, üşüyor masumiyet

Körpe canlar kan kusar, neden İslam Alemi ?
Haç’ın adaletiyle afaroz hilale mi ?

Gülümse insanlara, kıskananlara inat
El ver kimsesizlere, her dem çınlar kainat