‘’Ey şiir arayıcısı ey esrik kişi

Şu son dönemecini de aşınca gecenin…

Ellerim gece yarısına çağrılmış

Ve

Telaşsız görünmeye çalışan bir Kafka gibi

Yüzüm giyotine abone…(Alıntı)

 

 

 

Hangi düş’ün taslağısın sen, şiir?

Ömrümde ve dünümde saklı hayaletlerden firar ettim işte

Fidelerin eşliğinde

Fevri yüreğimle talibim ben her yeni mevsime.

Darıldığımdı yalnızlık

Yalnızlıktı dağıldığım yerli yersiz

Ve işte yaza yaza teşrif etti son iklim

Göğün müdavimi bir ebabil

Aşkın kursağında takılı bir v/eda

Aşka hürmeten mesaiye kaldığım her şiir ve her gece.

 

Yakamozların fısıltısına tabidir iç sesim

Kuşlardan örülü bir cennetin de kapısında

İçtimada geçen ömrüm gün ve gece.

 

Yasak savmadan sevdim ben

Yasımla ihbar ettiğim de tutamadığım yaşımı

Sancılar saplı kalemde

Doğumu çok yakın huzurun

Rabbimin eşliğinde kat ettiğim bunca yol

Sonunda vardım kendime.

 

O gemici fenerine takılı gözlerim

Dehşetengiz gölgeler de değil asla muhatabım.

Mademki müdaviyim sözcüklerin

Ve işte balıkçı yaka yalnızlığım

Esmer teninde ıssızlığın

Söyle, sevgili şiir

Nasıl mümkün bu?

Sudan çıkmış balık gibiyim

Ne zamanki refüze etsem iç sesimi?

 

Aşılası dağlar bekler beni

Benim aslında bekleyen kendimi

Rast geldim işte ansızın

Şerh düştüm de her yıldıza

İmha edeceğim şunca hüzün

İnfilak etti edecek yüreğim

Kibirsiz sevdamla meşk eyledim ben sözcükleri.