MiSAFİRİM

Yeryüzünde mülkü yoktur zatımın
Misafirim muallak bir an için
Dahlim olmaz gülmesine bahtımın
Öz can evim beri durur can için.

Bu söğütler gölge etmez bilirim
O sebepten her güneşi beklemem
Kâh uzaktan kâh yakından gelirim
Hasret çekip günü güne eklemem.

Gökyüzünden biraz mavi saklarım
Yeryüzünde rengi yoktur yüzümün
Yağmur yağar karanlığı aklarım
Nehirlerde gözü kalmaz gözümün.

Merdiveni masivaya dikmişler
Adım atsam
Basamaklar irkilir
Göz yaşımı bir bahçeye  dökmüşler
Çiğ misali çiçeklere serpilir.

Perdeleri katmer katmer açarım
Penceremden uçup gider gam keder
Kanaatin kanadıyla uçarım
 Hak gönlümde her zerreyi cem eder.

H. Aynacı