Arapça kökenli olan “ Mühmel “ sözcüğünün sözlüklerdeki anlamları: İhmâl edilmiş. Bırakılmış. Kıymet verilmemiş. Bakılmamış.  Manasız ve boş söz, cümle. Sonraya atılmış.  Boşlanmış.[1] Şekillerindedir.

EDEBİYATTA MÜHMEL

Noktasız harf, noktasız harflerle yazılmış olan yazı manasındadır. Divan edebiyatında mühmel kelimesinin  noktalama işaretleri olmadan yazılmış başı boş yazı anlamına gelen  ve müfred kelimesi ile eş anlamlı olarak kullanılan bir terim anlamı da vardır.

Burada söz ettiğimiz müfred ile  tek mısradan oluşan, ferd halindeki dize anlamına gelen müfred ile karıştırmamak lazımdır.  ( bkz Müfred ve Beyitler - Ferd ( Müfred Beyit ) Nedir ve Örnekler )

Eski yazıda, bütün harfleri noktasız olan dizelere, yazılara da mühmel  veya müfred denmiştir.


EBCED USULÜ OLARAK MÜHMEL


 Edebiyatta  mühmel ebced hesabı ile yapılan  bir tür tarih düşürme şeklini de ifade eder Ebced hesabında mühmel adı verilen tarih düşürme yöntemi  noktasız harflerin hesabı ile düşürülen veya çıkarılan tarih demektir.

 KAYNAKÇA

[1] Abdullah Yeğin, Osmanlıca - Türkçe  Yeni Lüğat, Hizmet Vakfı, İst. 1978