MUSAMMAT Na’t-ı Seyyid-i Mürselîn
12.10.2017
MUSAMMATLAR
Na’t-ı Seyyid-i Mürselîn
. - . - / . . - - / . - . - / . . –
Dilâ cihâna nazar kıl ki Hazret-i Sâni’
Cemî’-i sun’ına dünyâyı eyledi câmi’
Kemâl-i kudreti âsârıdur iki ‘âlem
‘Aceb mi halk-ı cihân olsa emrine tâbi’
Nedür bu kasr-ı mukarnes nedür bu şemse-i nûr
Nedür bu tâk-ı zer-endûd-ı hücre-i vâsi’
Nedür bu kürsi-i zerrîn nedür bu tâk u revâk
Nedür bu sıyt ü sadâ k’oldı ‘âleme şâyi’
Nedür bu tûp-ı mu’allak nedür bu sakf-ı refi’
Ne hûb vaz’lar ihdâs idüp durur vâzi’
Kanı ya hûr u kusûr u ya cennet-i a’lâ
Ki ‘ıyş u ‘işret içün anda yok durur mâni’
İki cihânı anunçün müzeyyen itdi Hudâ
Kim ola şa’şa’a-i nûr-ı Mustafâ lâmi’
Bahâr-ı gülşen-i hilkat gül-i riyâz-ı vücûd
Nigîn-i mühr-i risâlet nişân-ı câme-i cûd
II
Ne zâtdur kim anı medh ider Hudâ-yı ehad
Şerîf nâmına dirler Muhammed ü Ahmed
Bahâr gülleri yüz suyın eyledi tahsîl
Kaçan ki gark-ı ‘arak oldı ol ‘izâr ü o hadd
Vücûdı iki cihân halkınun ümîdi durur
Sa’âdet ehline olmışdur işigi mesned
Ne hâcedür ki gedâlar ğanî olur anda
Şefâ’ati kapusında kimesneye yok red
İdindi lutfını ser-mâye vakt-i hâcetde
Habâb gibi kalanlar cihânda sıfru’l-yed
Kemâl-i lutfına had yok ki kıldı ümmetine
Egerçi şer’-i metîni içinde vardur had
Şefâ’atine cihân halkı muntazır el-hak
Vücûdı ‘âlem-i ‘ukbâya devlet-i sermed
Celîs-i hâne-yi vahdet enîs-i hücre-i cân
Mu’în-i bay u gedâ pâdişâh-ı kevn ü mekân
III
Şerîf zâtını halk itdi nûrdan Hâlik
Keremler itdi ne var ise lutfına lâyık
Cihânda başına gün toğmaz idi subhun eger
Cemâli nûrına olmasa ‘âşık-ı sâdık
Ne hulk olur bu ki halkı idindi kendüye kul
Ne hüsn olur bu ki Allah durur ana ‘âşık
Görildi nice nice mu’cizâtı ‘âlemde
‘Aceb mi cümle nebîlerden olsa ol fâyık
Elinde eyledi tesbîhi hurde-i ahcâr
Öninde berre-i biryân olup durur nâtık
Cemâli çihre-i islâma virdi zînet ü zîb
Niteki eyledi rûşen cihân yüzin şârik
Cihân vücûdınun ol cânıdur hakîkatde
Ki hilkati anun olmışdı cümleden sâbık
Tırâz-ı hil’at-i dünyâ vü eşref-i ‘âdem
Emîr-i tâc-ı nübüvvet ser-âmed-i ‘âlem
IV
Eyâ güzîn-i beşer sana yok durur hemtâ
Senün kudûmun ile buldı zîneti dünyâ
Kamer ki hâme-i engüştün ile şakk oldı
Berât-ı mu’cizeye urdı zer-nişân tuğrâ
Nübüvvetün eli Mûsâyı aldı pençesine
Egerçi ‘âleme gösterdi ol yed-i beyzâ
İçürse himmeti Hızra ‘aceb mi âb-ı hayât
Anun dirisi durur dahı Hazret-i ‘Îsâ
Yem-i nübüvvete Yûnus olup durur ğavvâs
Dür-i sa’âdate zât-ı şerîfidür deryâ
Kelâmı ile güher toldı dürc-i lâ-uhsâ
Cemâli nûrına gark oldı burc-ı ev ednâ
Kaçan ki medhün içün hâmeyi ele aldum
Gönül sahîfesine eyledüm bunı inşâ
Mukîm-i dâr-ı nübüvvet müsâfir-i eflâk
Hulâsa-i dü cihân u netîce-i levlâk
V
Şu dem ki zerrece nûra cihân idi muhtâc
Görinmez olmış idi zer-nigâr tahta-i ‘âc
Müneccim idi felek kim nücûm ahkâmın
Yazardı safha-i gerdûna idüp istihrâc
İrişdi peyk-i sa’âdet ki ya’ni Cebrâ’îl
Getürdi berk gibi bir Burâk u hil’at u tâc
Felek ki ‘âleme kurmışdı hayme-i nîlî
Sütûnı mihver ü mâh olmış idi ana kumâc
Geyindi hil’at u tâcı Burâka oldı süvâr
Yetişdi hazrete buldı metâ’-ı kurb u revâc
Ne şâhid idi nübüvvet ki ‘ârızında anun
Siyâh perçem ü pür-çîn idi şeb-i mi’râc
Gelüp Resûli sahâbe ziyâret eylediler
Niteki sıdk u safâyile Ka’beyi huccâc
Ziyâ-yı mihr-i şeri’at şu’â’-i nûr-ı yakîn
Çerâğ-ı dîde-i islâm ü şem’-i hâne-i dîn
VI
Safâ-yı vasf-ı cemîlünle ey güzîn-i beşer
Diler ki hâme yaza midhatünde bir defter
Kim anı zînet ide çâr yâr evsâfı
Çihâr gûşesi tâ beytümün bula zîver
Biri ki Hazret-i Sıddîkdur safâsından
Mahabbetün denizinde ol idi pâk güher
Biri de Hazret-i Fârûk durur ki dünyâda
‘İbâdet eylemek idi işi güci yekser
Biri de sâhib-i nûreyn Hazret-i ‘Osmân
Kim ana hilm ü hayâ oldı bende vü çâker
Birisi Hazret-i Haydar ki Zülfekârı ile
Müdâm râh-ı ğazâda ol idi ser-leşker
İlâhi irişe bir demde bin selâm-ı vedûd
Müdâm bendeden evlâd u âle tâ mahşer
Mekîn-i taht-ı sa’âdet sezâ-yı tâc ü külâh
Kerîm ü müşfik-i ‘âlem kâsım-ı lutf-ı İlâh
VII
Kaçan olur seni medh idebile ehl-i kemâl
İder çü vasf-ı cemîlün Hudâ-yı celle celâl
Bahâr-ı mu’cizün âsârı ey Nebîyyu’llâh
Yemiş bitürdi şu dem ki dikildi huşk nihâl
Cihân içinde olan mu’cizâtuna had yok
Bu kudreti sana virmişdür Îzed-i müte’âl
Diler sa’âdet-i pâ-bûsun ile ola ‘azîz
Kamer ki eyledi na’leynüne hilâli düvâl
Şefa’atünden umar cümle mücrim ü ‘âsi
Şu gün ki sorıla dünyâda işlenen ef’âl
‘Aceb Revânî kulunun nice ola hâli
Ki hıdmetinde anun var durur nice ihmâl
Ne var za’îf ise umar kapunda ‘izz ü şeref
Ki hoş görürler anı gökde olmağ ile hilâl
Safâ-yı behcet-i imrûz u hâlet-i ferdâ
Ümîd-i yevm-i kıyâmet şefî’-i rûz-ı cezâ
Ziya Avşar, REVÂNÎ DÎVÂNI, KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI YAYIMLARI ,ISBN 978-975-17-3352-8
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın