Muttasıl sanma bizi cevr ü cefâmın kuluyuz

Dostum gah cefâ gâhî vefânun kuluyuz

 

Şâh-ı hüsn oldun ise devlete magrûr olma

Hey begüm biz dahi seni yaradanın kuluyuz

 

Sana baş eğmezüz âzâdeyüz ey çarh amma

Doğrusun diyelüm ol serv-i revanim kuluyuz

 

Bir büt-i Çîne gönül verdük ise ey zâhid

Bize kâfir deme biz dahi Hudânun kuluyuz.

 

Çün bekâsı yog imiş tâc u kabayı nidelüm

Bu fenâ dünyede bir köhne abânın kuluyuz

 

İsen, Mustafa (hzl.) (1990). Usûlî Dîvânı. Ankara: Akçağ Yay. 137.