13.

Fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilün
Remel . . - - / . . - - / . . - - / . . –
 
01. Nakd-i cânum leb-i la‘lüŋ neden aldı rişvet
 Katlüme çünki hatuŋ vėrdi efendi hüccet
02. Gel[-e] öldür beni ėy rûh-ı revân gitme dėdüm
 Nâz-ıla güldi geçüp cânuŋa dėdi rahm ėt
03. Yine mey-hâneye var pîr-i mugânuŋ ėy dil
 Ayağına düşegör el vėrür-ise fursat
04. Varak-ı zer ruh-ı zerdüme ber-â-ber olımaz
 Tecribe eyledüm ėy sîm-beden ben kat kat
05. Bezm-i ağyârdan alduŋ çıkarup dildârı
Ėy VUSÛLÎ yüri tınma saŋa çıkdı sohbet
 
Hakan TAŞ, VUSÛLÎ [ö. 1592], DÎVÂN [İnceleme-Metin-Çeviri-Açıklamalar-Dizin], T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3308 KÜLTÜR ESERLERİ Ankara 2010