Nâme, geder olsan yârın kuyine,
[1]
Derdi-dilim o cânâna degilen.
Bülbülüyem gönçe gülünden ayrı,
Bağrım dönüb gızıl gana, degilen.
Gurban olum kirpiyine gaşına,
Sel oluben karşı akan yaşına,
Pervaneler kimi dolan başına,
Ateş tutub yana-yana, degilen.
Din - imanım düz ilgara bağlıdır,
Hesret canım bir cüt nara bağladır,
Mürg-i ruhim zülfi-yara bağladır,
Çok çekmesin zülfe şana, degilen!
Gılmış hüsnün şövgü derdimi efzun,
Ayrılık geminde gözyaşım Ceyhun,
Ağlım başdan getmiş, olmuşam Mecnun,
Bu Vâgif’e sen divana degilen.
“Vâgif” (Divan-ı Vâgif)
[1] file:///C:/Users/USER/Downloads/133-(1-2)Tebriz_Ashiqliq_Geleneghi_Ve_Ashiq_Edebiyati_(Nabi_Kobotarian)_(Adana-2008).pdf