Ne câm-ı bâde-i gülgûna beñzer yâr-i hem-dem var

Ne sadr-ı suffâ-i mey-hâne gibi cây-ı hurrem var

 

Beni ‘ayb eylemeñ dâ’im olursam mest-i lâ-ya’kil

Ki bî-hûş olmasam âsûde kılmaz bende bir gam var

 

Gam-ı hicrânda hâlet var dimişler ehl-i derd ammâ

Mülâyim dil-ber-i şûhuñ dem-i vaslında ‘âlem var

 

Ruhuñ bâgın rakîb-i dîv-sîret seyr ider her gün

Yüzüñi göremez yıllarca ammâ bunda âdem var

 

Safâ-yı hâlet-i tab’uñ yiter eglence ey Bâkî

Bî-hamdi’llâh ne gam yirsin elüñde sâgar-ı Cem var