Hayat tersliklerden ibaretmiş...
Ne kadar bilirsen bil,
Bilmediklerin çıkar karşına
Ve ne kadar kazanmaya çalıştıkça
O kadar kaybediyorsundur aslında
Ne kadar doğru yaparsan yap,
Normal karşılanır,
Çünkü yapman gereken budur.
Ola ki hata yaparsın,
Yitirirsin bütün doğrularını
Hatırda hep o yanlışın kalır.
Ne kadar sevmeye çalıştıkça,
O kadar soğursun sevgiden
Ne sevginin izi kalır sevdiğinde
Ne de anlamı kalır döktüğün gözyaşlarının
Sen ne kadar değer verirsen ver,
O kadar basit görünürsün
Ve ne kadar umursamazsan
O kadar umursanırsın
Ne kadar kalabalıksa etrafın,
Aslında o kadar yalnızsındır
Bırak, ben senin yanındayım diyenleri
Zaten etrafındaki kalabalık, onlar değil mi...
Ne kadar istiyorsan birşeyi,
İstediğin şey o kadar değerlidir.
İstediğin şeye ulaşınca
Sorarım, ondan sonra da kalır mı değeri?
Ne kadar doğru söylersen söyle;
Bir kere yalan söylediysen, yalancısındır!
Aslında yalan; olan şeyin aksini söylemektir.
Yalancı; yalanı ortaya çıkan kimsedir.
Yani söylediğin şeyin aksi ispatlanana kadar,
Hala dürüstsündür.
Eskiyi ne kadar özlersen,
Yenisi o kadar kıymetsiz olur
Aslında
Yeniyi yeni yapan, eskileridir.
Peki ya insanın eskisi?
İnsan ne zaman eskir ki?
İki kişiden biri daha kıymetli geliyorsa,
Diğeri eskimiştir.
Herşey eskir, üzülme...
Ne kadar be, ne kadar?
Neyi ne kadar yapacağız ki
İçinde bulunduğumuz hayat
Kendini mısralara döktürmesin
Ulan ne kadar daha yaşayacağız ki
Neyi daha kaç defa yapacağız, bilelim...
