Bu cehalet yüzünden kan kustu ciğerimiz,
Yârân yanında bile kalmadı değerimiz.
Bu ülke cesaretli bireyini arıyor,
Ne yazık ki herkesi bir aymazlık sarıyor.
Ya farkında değiliz çöken şu yapımızın,
Ya da sahip çıkalım, bu Vatan hepimizin.
Birbirine koydular; Çerkez-Laz-Türk`ümüzü,
Neden söyleyemedik biz kendi türkümüzü?
Ancak birlik olursak aşacağız sarmalı,
Bir atmalı yürekler, bu kilidi kırmalı.
İsraftan kaçınmalı, birikmez ki saçarak!
Ülke refah bulmalı üretime geçerek.
Bizi ayakta tutar: Sevgi, saygı, örf, adet
İnanırsak gelecek beklenen o saadet.
Esat ANIK