NEBAHAT

Bir şehir görüyorum uzaklarda
Orada bir evde, sen kaldın Nebahat
Duman kaplıyor yine geceyi
Mısralar sarıyor seni Nebahat
 
Bu şehir kirli kokuyor
Senin parmaklarına fesleğen değmiş Nebahat
Nem aldı, ateş sardı ormanları
Ah! Senin saçların ılık bir rüzgar Nebahat
 
Sakallarım uzamış, paslanmışım
Teninde güller açmış Nebahat
Bu şehrin aydınlığını puslar sarmış
Yüzünde güneş kalmış Nebahat.
 
Mısralar saklanmış, şiir çırılçıplak
Yarım kalmış bir şiirim Nebahat
Bir ben vardım yanımdayken
Şimdilerde yarım kaldım Nebahat.