NERDEN NEREYE

aslında uzun bir yola çıkmıştık 
hiç bir engel tanımyacaktık
ne tufanlar ne boranlar gördük
yağmurlarda ıslandık ama üşümedik
bak şimdi aniden yolun sonuna geldik
nerden nerye 
o eski mutlu günleri gömdük maziye
katlanamaz olduk verdiğimiz sözlere
ne gerek vardiki böyle sahte gülüşlere

sani seviyorum dediğim günü hatırla 
ışıl ışıldı gözlerimiz
sevinçten tir tir titriyordu yüreğimiz
tek bir şey söylemeye yoktu cesaretimiz
kelimeler bitmişti susmuştu dilimiz
nasılda çarpıyordu kalbimiz
sanki kesilmişti nefesimiz
nerden nereye
şimdi yabancı iki kişi olduk
sevmeyi sevilmeyi unuttuk
bahar ayındayken donurucu kış olduk

oysa ne hayallerimiz vardı
öyle sevecektikki bir birimizi
aşk kitabının buyusu bozulacaktı
tarihe yazacaktık sevdamızı
kıskandıractık yazı kışı baharı
nerden nereye
artık uykusuz gecelere demir attım
gönül limanındaki ışıklar parlamıyor artık
kaptan kayboldu su aldı gemim
yalnızlık rıhtımındayım
hıçkırıklara tutsak etti kaderim

kalbimde saray kurmuştım sana
sendin padişahıda sultanıda
aşkların en büyüğü yaşıyordu sol yanımda
sen vardın hep hayallerimde ruyalarımda
sen kokardın karanlık odamda
senin adın yazılıydı duvarlarında
nerden nereye
bugunde boynu bükük güllerin
hüzüne sarılmış umutlarım hayallerim
karardı ufkum söndü güneşim
dertli bir gitme türküsü söyler dilim
notalar karıştı 
dizelerinde isyan var şiirlerimin

sen benim vazgeçilmezimdin aslında
bir güneştin kışlara bürünmüş hayatımda
senle dur demiştim tüm yanlışlara
sadece seni taşardım her anımda
nerden nereye 
şimdi göçebe kuşlar gibi gönlüm
tutunacak kanadı kolu kırık
umutlarını serpdiği sevdası buruk
bir yabancı düş gibi
hayata yenik
ömür bitmiş ecel gelmiş
dört bir yanı karanlık

aslında sensiz olmazdı 
böyle çaresiz yaşanmazdı 
hiç bir şeyin tadı kalmadı
canımı yakıyor hayal kırıkları
nerden nereye
buz kesti avuçlarım ellerim donuyor
yüreğim açık yara gibi
ılgıt ılgıt kanıyor
şimdi yağmurda ıslanan 
kanadı kırık bir serçe gibiyim
imkansız olsada
sensiz yaşamayıda öğrenecek zavallı yüreğim

ruhumu sardı ezeli bir korku
hayat yolunda bu beden yoruldu
boş bir hayal sahte bir sevgi elde kalan
sevdaya söylenen dertli bir türkü bu
bir umutla başlayıp hüzünle biten sonu

                  
         şiir ve yorum:m.özgür özbek