KategorilerGÜZEL SANATLARTürk Ressamlar Neşe Erdok Hayatı Resim Sanatı

Neşe Erdok Hayatı Resim Sanatı

09.06.2013

 

Neşe Erdok

"Resmin öğretilebileceğine inanmam, ancak bazı şeylere dikkat çekilebileceğini düşünürüm." Neşe Erdok

Neş'e Erdok (d. 1940, Üsküdar, İstanbul) Resim atölyesi öğretim üyesi ve ressam.

1940 - İstanbul, Üsküdar`da doğdu. Annesi Semai Sanlı ve babası Şinasi Erdok’tur. Niş ve Leve Leskofça kökenli olan, Üsküp`e yerleşen ve Balkan Harbi sırasında Türkiye`ye göç eden iki ailenin çocuklarıdır. Ailenin ikinci ve son çocuğu olan Neş`e Erdok`un ağabeyi Saydam Erdok`tur. Babası asker [1]olduğu için sürekli yer değiştirmişler tayinleri çıkmış bu bakımdan ilk orta ve lise öğrenimini belli okullara ve yerlerde yapmak şansı olmamıştır. Babasının yurtdışında da görevlendirilmesi sebebi ile küçük yaşlardan itibaren yurtdışına da gitmek oralardaki okullarda da öğretim görmek şansını yakalamıştır.

İlkokulu 1948 - 1953 - Üsküdar Kaptanpaşa ve Ankara Sarar ilkokullarında okumuştur.  

1953 - 1956 - Ortaokulun ilk iki sınıfını Erzincan`da okumuştur. Resimle alakasının ilk somut örnekleri bu kentte ortaya çıkmıştır. Neş’e Erdok, resim yapmaya ortaokul yıllarında, ağabeyinin boyaları ile küçük natürmortlar yapmayı deneyerek başlamıştır. O yıllarda Erzincan’ın tek kitapevinden Picasso, Modigliani, Matisse gibi ressamların cep kitaplarını alıp incelemeye başlar. Bu çalışmaları Erzincan’daki resim öğretmeninin dikkatini çeker ve Resim Öğretmeni ona resim alanında eğitim görmesini önerir. Bu teşvik onun hayatının çizgilerini belirleyecek liseyi bitirdikten sonra İstanbul’da akademi sınavlarına girmesine neden olacaktır.

Erzincan’dan sonra bir yıl Almanya`da Bad Godesberg`de Nicolaus Cusans Gyninasium`da eğitimini sürdürdü ve ortaokulu Üsküdar Paşakapısı Ortaokulunda bitirdi.

Tekrar yurda dönmüşlerdi ve 1957 - 1959 - Üsküdar Fıstıkağacı Kız Lisesi`nde okudu. Daha sonra Devlet Güzel sanatlar Akademisi sınavlarına girerek bu okulda yüksek öğretime ve resim derslerine başladı. 1959 - 1963 – yılları arasında İ.D.G.S.A. Resim Bölümü Neşet Günal Atölyesi`nden mezun oldu.

19651967 yılları arasında önce İspanyol Hükümeti bursuyla Madrid’de resim çalışmaları yaptı, - Madrid`de Escuela Eutral de İdromas`ta ve Eseuela Diplomética`da İspanyol Dili, Edebiyatı, Uygarlığı ve Sanat Tarihi üzerine çalışmalar yaptı.

1967-1972 - Milli Eğitim Bakanlığı hesabına Devlet Güzel Sanatlar Akademisine Öğretim Üyesi yetiştirilmek üzere Fransa`ya gönderildi. Paris`te Ecole Nationale Suférieure des Beawx-Arts`da Prof. Chaplain Midy ve Prof. Pierre Matthey de Etang yanında resim çalışmaları yaptı. Bu okuldayken   resim, fresk, vitray üzerinde çalışmalar yaptı. İlk kişisel sergisini 1972 yılında Paris’te Maison Des Beaux-Arts'de açtı. 1972`de yurda döndü.

Yurda döner dönmez 1972 - İ.D.G.S.A`nde Asistan adaylığına atandı ve Prof. Dr. Neşet Günal , Atölyesinde görevlendirildi. Bu görevinde yükselerek Doktorasını yaptı ve Yardımcı Doçent oldu. 1981 – yılında Profesör unvanını aldı. 1990 yılında Profesör olarak atanarak Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümünde Resim Atölyesi öğretim üyesi olarak çalışmaya başladı.

1990-2008 yıları arasında Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü'nde öğretim üyesi olarak çalıştı.

Aralarında; Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi İstanbul Devlet Resim Heykel Müzesi, İstanbul Modern Sanat Müzesi, Norton Simon Müzesinin de bulunduğu, yurtiçi ve yurtdışında çeşitli müze ve özel koleksiyonlarda resimleri bulunan sanatçı, bugüne dek 100’ ü aşkın karma sergide yer almıştır.[2]

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi İstanbul Devlet Resim Heykel Müzesi, İstanbul Modern, Norton Simon Müzesi’nin de aralarında bulunduğu, yurtiçi ve yurtdışında çeşitli müze ve koleksiyonlarda eserleri bulunmaktadır. Neş’e Erdok Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Resim Bölümü’nde birçok önemli sanatçı yetiştirmiştir. Sanatçı halen İstanbul'da yaşamakta ve çalışmalarına devam etmektedir.

SANATÇILIK DETAYLARI

Doğan Hızlan:“Neş'e Erdok'un insanları beni kendilerine çekerler, tuvale yansıyan insanların ardındaki ruh durumlarını, psikolojilerini, kimliklerini çıkarma dürtüsü uyandırırlar bende. Eski deyimle, onun ustalığı, siret'i (bir kimsenin iç dünyası) suret'e (biçim, görünüş) taşıyışıdır”[3]

Necla Aslan : “Erdok'un resimlerinin konusu insandır. Bu insanlar hemen her gün karşılaşılan satıcılar, çocuklar, serseriler, hasta ve sakatlar gibi toplumun yoksul ve alt kesimlerindendir."[4]

Erdok’un resmettiği her manzarada, her sahnede dozu yükseltilmiş bir dram duygusu vardır; adeta çizdiği koca ellerle ayaklarda gelip son bulan bu dram duygusunu şu ya da bu biçimde her resminde bulursunuz… son resimlerinde de böyle, görece bir sükûnet içinde oturdukları yerden bize bakan figürler var. Etraftaki kediler ve bitkiler bize delilikten bahsetmeseler, bu figürlere bir ‘resmiyet’ bile atfedebiliriz…  Neş’e Erdok’un yeni resimlerindeki bedenler eski bir acının olgunluk olarak geri dönmüş, çocuksu bir hafifleme hissiyle havalanmış halleridir.” [5]

Neş’e Erdok, herkesin içinde tek başına kalmış bir izleyicidir; hıncahınç dolu salonda herkes sahneye bakarken, o da yanındakileri izler hep – ötekinin seyri, her türlü özentiden uzak vita contemplativa için vesileye dönüşmüştür burada. Ancak, her an içgörüye teslim olmanın eşiğindeki bu gözlem tarzını dalınç ile aynı paydaya bağlamak bizi yanıltır; çünkü, Erdok’un çıkış noktasında, gündelik yaşama sıkı sıkıya bağlı somut bir diyalog arayışı daima ön plandadır” [6]

Resimlerinde tekil figürler işlemeyi tercih eden bir ressamdır. Bu tekil figürler acılarıyla, kederleriyle içinde bulundukları ruh halleri ile tuvale yansır. Resimlerindeki insanların yüz ifadelerinde derin bir keder gözükür. Resimdeki bireyler psikolojik boyutlar, bakışları yüz ifadeleri portre boyutlarında yanıysan karakterleri ile gözükürler. Neşe Erdok’un resimlerindeki bireyler psikolojik hallerini ön plana çıkaran anlatımcı bir üslupla tuvallere yansımıştır. Figür ressamı olan Neşe Erdok’un resimlerindeki karakterler soyut sanat akımlarından gelen desencilik ve fırça darbelerinden de izler taşısa da figürlerindeki çizgiler soyut klasik resim karışımı ölçülerde aşırıya kaçmayan deformasyonlar şeklindedir.

Anlatıma ve ifadeye önem veren ressam’ın resimleri altın oranlara çok değer vermeyen, estetik özellikleri amaç edemeyen resimlerdir. Kimi resimlerinde Maniyerizm ressamlarının anlayışlarına yakın abartılı ve deforme olmuş hatlar,  duruşlar ve çizgiler gözükür. Genel olarak resimlerindeki figürlerin hastalıklı, mutsuz, çirkin, duruşları ve vücut hatları ile orantıları bozulmuş, duruşları ve yüz ifadeleri ile dikkat çeken figürlerdir.

İzlenimci bir resim anlayışına sahip olan ressam bu konuyla ilgili şöyle söylemektedir. “Ben insanlara güzel ve çirkin olarak değil, etkili bir yüz olarak bakıyorum. Genelde de herkesin güzel olarak kabul ettiği şeyler benim ilgimi çekmiyor. Güzel olanı çok düz ve monoton buluyorum. İlkokuldayken bile annem arkadaş olduğum kişileri gördüğünde "nerden buluyorsun bunları?” derdi. Onlar bana hoş ve ilgi çekici gelirdi. ’’[7]Bir kent ressamı olan Neşe Erdok resimlerinde en alt ve en üst tabakadan kent insanlarının resimlerini yapmıştır. Onun resimlerinde kent yaşamında rastlanılan, simitçi, seyyar satıcı, çocuklar, kentli kediler, sokak çocukları vb deforme olmuş, halleri, ifadeleri, vücut hatları ve ilginç psikolojik duruşları ile resmedildi.

İyi bir gözlemci olduğu anlaşılan Neşe Erdok’un resimlerindeki insanlar genellikle yaşam koşullarının zorladığı biçimsel ,gövdesel psikolojik olarak deformasyona uğramış, mutsuz ve sevimsiz, anormal denilebilecek hatlara, çizgilere ve duruşlara sahip insanlardır. “Erdok'un sanatsal imgelemi, giderek gündelik ulaşım araçlarındaki ve uzamlarındaki insandan özel uzamındaki insana yönelir ” Resimlerindeki insanlar, kararsız, bunalımlı, deforme dilmiş veya olmuş, mutsuz kent bireylerini imgelemektedir. “ Özellikle son sergisinde hastane odası, hasta ve yaşlı figürlerine çok yer vermişti. Bunun sebebi de annesinin Alzheimer hastalığından yattığı hastaneye yaptığı ziyaretler ve gözlemler sonucunda biriktirdikleriymiş.” [8]

Osman Hamdi’den Neşet Günal’a, orta ve genç kuşak sanatçılarına uzanan figür ağırlıklı eğilimin tipik temsilcileri arasında yer alır.

ÖDÜLLERİ

  • 2006      16. Artist İstanbul Sanat Fuarı, Onur Ödülü

  • 1998      NTV 1997 Ödülü

  • 1986      Sedat Simavi Vakfı Görsel San. Öd. (Füreya Koral ile birlikte)

  • 1981      "Yurtta Sulh Cihanda Sulh 1981", Vakko Resim Yar. Büyük Öd.

  • 1980      14. DYO Resim Sergisi, Mansiyon

  • 1979      "Yeni Eğilimler Sergisi", Başarı Öd. İ.D.G.S.A. Osman Hamdi Sal[9]

Kişisel Sergiler

  • 1996 Desen Sergisi, Art-Home Sanat Galerisi, Mersin

  • 1996 Nadya Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1995 Urart Sanat Galerisi, Ankara

  • 1994 Yapı Kredi İzmir Sanat Galerisi, İzmir

  • 1994 Yapı Kredi Bankası Kemal Satır Galerisi, Adana

  • 1994 Yapı Kredi Bankası Kazım Taşkent Galerisi, İstanbul

  • 1993 Galeri Lebriz, İstanbul

  • 1992 Artisan Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1991 Kadın Eserleri Kütüphanesi, Haliç, İstanbul

  • 1991 Urart Sanat Galerisi, Ankara

  • 1990 Urart Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1986 Urart Sanat Galerisi, Ankara

  • 1986 Urart Sanat Galerisi, Ankara

  • 1984 Urart Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1982 Vakko Sanat Galerisi, Ankara

  • 1981 Maçka Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1977 Galeri Baraz, İstanbul

  • 1974 İ.D.S.G.A. Osman Hamdi Salonu, İstanbul

  • 1972 Maison des Beaux-Arts, Paris

 

Karma Sergiler

  • 2007 Tunca Sanat Galerisi, Artİstanbul 2007, İstanbul

  • 2007 Evin Sanat Galerisi, Artist 2007, Tüyap-İstanbul

  • 1996 Evin Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1995 Odessa Sanat Müzesi, Ukrayna

  • 1995 Artium Sungur Sanat Evi, İstanbul

  • 1994 "Nazım" Srg., C.R.R Konser Salonu Fuayesi

  • 1993 Toprakbank Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1992 "Je-Turc-Ils", Mulhouse, Fransa

  • 1991 Galeri Lebriz, İstanbul

  • 1990 Yapı Kredi Kazım Taşkent Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1989 Urart Sanat Galerisi, Ankara

  • 1988 Destek Reasürans Galerisi, İstanbul

  • 1987 Tanbay Sanat Galerisi, Ankara

  • 1986 Sanfa Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1985 Yeni Eğilimler Sergisi, MSÜ

  • 1983 Maçka Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1982 "Türk Resminde Figür ve Portre", Galeri Baraz

  • 1979 "Sanat 78 Sergisi", AKM, İstanbul"

  • 1978 "Çağdaş Türk Resim Sergisi" Moskova, Bakü, Sovyetler Birliği

  • 1978 "Çağdaş İstanbul Resmi" Srg, Devlet Galerisi, Ankara, İzmir

  • 1977 İ.D.G.S.A. Öğretim Üyeleri ve Yardımcıları Resim-Heykel Srg.

  • 1977 Tiglat Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1975 XXXVI. Devlet Resim ve Heykel Sergisi, Ankara

  • 1975 Cumalı Sanat Galerisi, İstanbul

  • 1973 İ.D.G.S.A. Osman Hamdi Salonu, "90. Yıl Öğretim Üyeleri Srg."

  • 1973 VII. DYO Sergisi, İzmir

  • 1970 Galeri d`Orly, Aéroport de Paris

  • 1969 "Atelier Chaplain Midy" Srg., Cinema Studio 28, Paris

  • 1966 MEB XXVII. Devlet Resim ve Heykel Sergisi, Ankara

  • 1965 Quetrieme Biennale de Paris

  • 1965 MEB XXVI. Devlet Resim ve Heykel Sergisi, Ankara

  • 1964 MEB XXV. Devlet Resim ve Heykel Sergisi, Ankara[10]

 

Eserlerinin bulunduğu koleksiyonlar

  • Rezan Has Müzesi, İstanbul

  • Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul

  • İstanbul Devlet Resim Heykel Müzesi, İstanbul

  • İstanbul Modern Sanat Müzesi, İstanbul

  • Norton Simon Museum, Pasadena, ABD[11]

  • Hakkında Yapılan Çalışmalar ve Yazılar

  • Ayşegül Demirbulak, Çağdaş Türk Resminde Otoportreler, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Türk Sanatı Anabilim Dalı, İstanbul, 2007.

  • Yücel İz, Neş`e Erdok resminde konu, biçim, içerik (anlam) açısından gerçeklik olgusu, Mersin Üniversitesi, SBE, Resim Anadalı, Yüksek Lisans Tezi, Mersin, 2006

  • Hande Aktansoy, "Neş'e Erdok Söyleşisi, lebriz.com, Kasım 2006 (31.5.2012).

  • Neslihan Pakdemir, "Neş'e Erdok", turkishairlines.com, 200

Kaynakça



[1] Yücel İz, Neş`e Erdok resminde konu, biçim, içerik (anlam) açısından gerçeklik olgusu, Mersin Üniversitesi, SBE, Resim Anadalı, Yüksek Lisans Tezi, Mersin, 2006, shf, 8

[2]  Neş`e Erdok, Özgeçmişi, 26 Mayıs 2008 (Alındı

[3] Doğan HIZLAN,” Neş'e Erdok'un beni cezbeden insanları”, https://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.

[4] Necla Aslan, Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi, 1. Cilt, s. 532-533)

[5] https://www.radikal.com.tr/yazarlar/fatih_ozguven/nese_erdok_sinemasi

[6] ttps://www.meleklermekani.com/turk-ressamlar/107404

[7] Özge Asveren, “Neş'e Erdok”, https://www.budasanaticin.com/2009/07/

[8] Özge Asveren, “Neş'e Erdok”, https://www.budasanaticin.com/2009/07/

[9] https://www.lebriz.com/pages/artist.aspx?artistID=395&section=120&lang=TR

[10] https://tr.wikipedia.org/wiki/Ne%C5%9F'e_Erdok

[11] https://www.istanbulkadinmuzesi.org/nese-erdok

 




 

Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da