Nigâra haddinün lütfı kalmadı gülde reng ü bû
06.04.2016mefâ’ilün / mefâ’ilün / mefâ’ilün / mefâ’ilün
Nigâra haddinün lütfı kalmadı gülde reng ü bû
Apardı gözlerün sihri gözinden nergisün uyhu
Ey -resim gibi güzel- sevgili! Yanağının ihsanı gülde
Gözinden çeşmeler döküp yüz urup yere ürür su
Sizerse leblerün lütfın çemende ditreye lale
İşitse dişlerün nazmın sadefde âb ola lü’lü’
Gözün serhengi cânıma çeker her lahzadan hançer
Dökerdi kanum ortada dü hâcib olmasa ebrû
Saçun küfrin yüzin nûrun görürse zâhid ü râhib
Biri mescidden diye yâhâ vü ol büthâneden yâ hû
Yanagun âteş-i Mûsî tudagun m’ciz-i Isî
Kemâl-i hüsne Yûsufsın Muhammed’den dutarsın hû
Eline câm alub Şeyhî seni meth itse gülşende
Sürâhî zikr ider kul kul çağırır pâhte gû gû
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın