KategorilerYAZILARAnı HatıratNiğarsitan Nedir Beyit Örnekleriyle

Niğarsitan Nedir Beyit Örnekleriyle

17.01.2021

 

 

Osmanlıca yazılışı: nigâr-istân  نگارستان

Niğarsitan kelimesi,  Farsça niğar نگار ve memleket anlamına gelen istan sözcüğü ile kalıplaşmış bir bileşik kelimedir.

Sözlüklerdeki anlamları, resim ve heykellerle süslenmiş olan yer; resim ve heykel sergisi. Büthan ( güzeller mekânı) güzelleri çok olan yer[1], Maniheizm’in kurucusu NakkaşMâni nin efsanevi resimlerle süslediği ve  Erjeng Engelyun Kitab-ı Erjeng  adları da verilen Maniheizmin kutsal kitabının diğer adıdır. [2]

Niğarsitan kelimesi, niğar ve memleket anlamına gelen istan sözcüğü ile kalıplaşmış bir bileşik kelimedir.

 Nigâr,  نگار sözcüğü eski edebiyatta  resim,  resmi yapılmış,büt, sanem, suret anlamlarına gelir. ( bkz  Nigâr Nedir Şiirlerde Nigâr ve Nigâristan ) Niğar sözcüğü kadın adı ve sevgili anlamlarında da kullanılır olsa da eski edebiyatta daha ziyade resmedilmiş, güzel, resmi yapılmış sevgili mahbube anlamlarında kullanılmıştır.

Mâni ‘nin meşhur resim mecmuasıdır. Kitab-ı Erejenk’i: İran ve Divan edebiyatı esatirlerine göre Manihezim’in – Mani dininin - kurucusu olan ve  Bihzad ile birlikte efsanevi ve en  meşhur ressam olarak bilinen Nakkaş Manî" nin yaptığı resimleri ihtiva eden Mani Dini’nin kutsal kitabı olarak tarif etmek gerekir.[3]

 Nakkaş Mâni, Mani dinin kurucusu, Erjeng, Engelyun veya  Kitab-ı Erjeng  Nigaristan adları verilen kitabın da yazarıdır.  Mâni’nin kurduğu bu dine Maniheizm de denmiş, bu din, Zerdüşt dinine inanan Pers İmparatorluğu sınırları içinde ve MS 3. Yy da Mani tarafından kurulmuştur.  Uygurların bu dini resmi devlet dini haline getirmeleri ile de İran ve Doğu Türkistan’da yaygın bir din haline gelmiştir. ( bkz Mâni Kimdir Ressam Nakkaş Mâniheizmin Kurucusu )

 Nakkaş Mâni, divan şiirinde Mani dininin peygamberi ve Mani dininin kutsal kitabı Kitab-ı Erjeng’in ressamı  olmaktan öte sevgilinin resmini  yapmaktan ve  sevgilinin güzelliğini resme aksettirmekten aciz kalan efsanevi bir nakkaş olarak  anılır. Eski devrin en suta ressamları Mani ile birlikte  Bihzad ( Efsanevi Acem Ressamı ) olarak anılır.  ( bkz Divan Şiirinde Ressam Bihzâd Mazmunu )

Görüldüğü gibi niğaristan sözcüğü sevililerin memleketi, güzellerin toplandığı bir mekân yahutta güzellerin resimlerinin yer aldığı Mani’nin eseri şeklinde anlaşılmıştır.

 Kıldı pey-der-pey hayâl-i yâr pür göz hânesin
 San ki zeyn itdi Nigâristânı Çîn sûretgeri      BESNİLİ NEHCÎ DEDE 

Zülfi nakkaşı suya bir resm eder kim reşk eder
Mani-i Cin yazdığı nakş-ı Nigaristan ana   Ahmed Paşa


Ezhar ile eşcar olup reşk-i Nigaristan-ı Cin
Oldu şükûfe bâl acıp şah üzre murgan-nişin   Nâdiri

 KAYNAKÇA 
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da