NİSAN YAĞMURU

Öyle bir yağmurdur ki ıslatacak yer seçer, 
Bazen hafif çiseler, bazen sel olur taşar. 
Bir tarafta gürlerken, diğer yanı düz geçer, 
Sevgi düşen yürekler, karlı dağları aşar. 

Bütün aşklar depreşir, nisan mayıs ayında, 
Yağmurlarla yeşerip filizlenip açacak. 
Sevgiler renklenecek gökkuşağı yayında, 
Bir yandan diğer yana kucak açıp kaçacak. 

Sevgisiz yaşayanlar ot gibi toprak gibi, 
İz bırakmaz geride ummanda tek bir damla. 
Hafifçe bir rüzgârda, savrulur yaprak gibi 
Bitirir hayatını yüreğinde ki gamla. 

Şarkı söyler bülbüller, sanırsın bir yarışta, 
Gül kayıtsız kalmayıp kokular salıverir. 
Aşk öyle yakın değil, varılmaz bir karışta, 
Nisan yağmuru gibi ansızın dalıverir. 

Sevenler kulak versin ötüşen kuş sesine, 
Nağmede ki mesajı sevmeyenler almıyor. 
Mahir'i mecnun etmiş, hep vurmuş ensesine, 
Her canlı birgün göçer, kimse baki kalmıyor.