Nuh Tufanı Hiç Kalır

     
Ben derdimi söylesem, deryalara eş gelir
Söyleyemem adını yar, başına iş gelir

Yüreğim yangın yeri gör, nasılda tütüyor
Sen orada ben burda gülüm, ömür bitiyor

Kim nereden bilecek, hayal benim düş benim
Sen yoksunya yanımda, yıl dört mevsim kış benim

Bu sabah da bahçeye, çıkıp nazar etmemiş
Güller mahzun duruyor, günün şavkı yetmemiş

Nicedir bahçemizde, mahzun durur al güller.
Güller boynunu bükmüş, feryat- figan bülbüller.

Hasretim Arş’a çıktı, Arş hüzünle ağladı
Topraklar doydu suya, tüm dereler çağladı

Bir kere nazar etsen, yağmur durur gün açar
Bastığın topraklarda, katmer katmer gül açar

Sultanlar sarayları, senin için yapmışlar
Senin için savaşmış, senin için yakmışlar

Sen öyle bir afetsin, Nuh Tufanı hiç kalır
Cengiz Han at çatlatsa, yine benden geç kalır

Bu yürek senin yurdun, çekinme yar böyle gel
Bu yol vuslat yoludur, dönüşü yok öyle gel

Fırtınalar son bulsun, gel ki derya durulsun
Yüreğimde toy düğün, çifte davul vurulsun

Kızlar girsin halaya, ince beller kırılsın
Sevenler sevdiğine Tahir misli sarılsın
  
                           Tahir EKER