Nutuk Örnekleri

 

Evvel tevhid sürerler mürşid dilinden

Erişir canına fazlı Hüdânın

Kurtulursun emmarenin elinden

Erişir canına fazlı Hüdânın

 

İkincide verir "lafzatu'llâh"ı

Anda keşfederler sıfatu'llâh'ı

Hasenat yeter der eder günâhı

Erişir canına fazlı Hüdânın

 

Üçüncü "ya Hû" ismini oku

Garib bülbül gibi durmayıp şakı

Kendi vücudunda bulagör

Hakkı Erişir cânına fazlı Hüdânın

 

Dördüncü esmâya nâil olasın

"Ene'l-Hak" sırrına vâkıf bulasın

Dahi ölmezden sen, evvel ölesin

Erişir cânına fazlı Hüdânın

 

Gel imdi sen dahi şeyhin haline

Karışasın evliyanın yoluna

Dalasın sen âb-ı hayat gölüne

Erişir cânına fazlı Hüdânın.

                                      

 

 

İy özin inşân bilen

Var edeb öğren edeb

(iy) edep erkân bilen

Var edeb öğren edeb

 

Edebdür asl-ı tâat

Küllî sıfât cümle zât

Varlıgun edebe sat

Var edeb öğren edeb

 

Gel Hakk'a olma asi

Tâ gide gönlün pası

Dört kitabûn ma'nîsî

Var edeb öğren edeb

 

Gaflet içünden uyan

Edebsüz olma iy cân

Edebdür aslı-ı îmân

Var edeb öğren edeb

 

Edeb gerektür kula

Tâ işi temiz ola

Edebsüz girme yola

Var edeb öğren edeb

 

Edebdür Hakk'a yakın

Bilür ¡san Hak Hakkın

Edebsüz olma sakın

Var edeb öğren edeb

 

Bu edeb 'atayidür

Âşıka yüz suyıdur

Evliyalar hûyıdur

Var edeb öğren edeb

 

Gel Hakka ikrâr isen

Âşıklara yâr isen

Yüz suyın ister isen

Var edeb öğren edeb

 

Edeb gerekdür ere

Tâ yolı doğrı vara

Edebsüz olma yire

Var edeb öğren edeb

 

Edebi bekler tâlib

Edebdür Hak'dan nasîb

Edebsüz olma habîb

Var edeb öğren edeb

 

Edeblü ol cân isen

Hakk'ı bil inşân isen

Muştâk-ı Sultan isen

Var edeb öğren edeb

 

Edebdür Hakk'a delîl

Edebden olma gâfil

Olmayasın bî-hâsıl

Var edeb öğren edeb

 

Kaygusuz Abdâl uyan

Işkı bil ışka boyan

Şöyle dimişdür diyen

Var edeb öğren edeb

 

Kaygusuz Abdal

 

ABDURRAHMAN GÜZEL, TÜRK DİLİ DERGİSİ

 

 

 

 Maksut cihâna gelmekten
Kişi Rab’bin bilmek imiş
Rab’bini bilmekten murat
Evliyâsın bulmak imiş

Anın ile olur devlet 
Anı beyan kılar âyet
Hak’ka yalvarmaktan murat
Gerçeğe yol varmak imiş

Bulmak değil imiş bilmek
Bilmek değil imiş bulmak
Evliyâya gönül vermek
Rengine boyanmak imiş

Onlar durur Hak’kı bilen
Gayrısı yalandır yalan 
Dervişlikte murat olan 
Külliyen yok olmak imiş
 

KAYGUSUZ aşk pervânesi
Oldu Hak’kın divânesi
Ehli aşkın sermâyesi
Aşk od’una yanmak imiş  

 

Kaygusuz Abdal

 

 

 

Elif’tir doksan bin kelâmın başı

Var Hakk’a şükreyle be’yi n’eylersin

Vücudun şehrini arıtmayınca

Yüzünü yumağa suyu n’eylersin

 

Vücudun şehrini verme gayrıya

Hatır yıkıp göç eyleme sayruya

Var bir amel kazan Hakk’a yaraya

Hakk’a yaramıyan huyu n’eylersin

 

İblis benlik ile Dergâhtan ırdı

Âşık olan maşukunu aradı

İki cihan fahri bir engür verdi

Fakr ile fahr olmaz şeyi n’eylersin

 

Sordular kim Bağdat şehri kandedir

Bildiler kim la‘l ü gevher andadır

Gördüler kim Hakk al-yakîn cemdedir

Hakikî olmıyan kökü n’eylersin

 

Pir Sultan’ım okuyuban yazarım

Turâb oldum ayaklarda tozarım

Yâr elinden içtim sermest gezerim

Yârdan içilmiyen meyi n’eylersin

 

Boratav, Pertev Naili, A. Gölpınarlı (1943). Pir Sultan Abdal. Ankara: Ankara Üniversitesi DTCF Yay. s. 106.

 

 Pir Sultan Abdal