1
ol kadirim kudret birlen nazar kıldı
hurrem bolup yir astığa kirdim muna
ğarîb bendeng bu dünyâdın güzer kıldı
mahrem bolup yir astığa kirdim muna
Kadir Rabb'im kudret ile nazar kıldı;mutlu olup yer altına girdim işte.
Garip kulun bu dünyadan göçüp gitti;mahrem olup yer altına girdim işte.
2
zâkir bolup şâkir bolup haknı taptım
dünyâ ukbâ haram kılıp yançıp tiftim
şeydâ bolup rüsvâ bolup candın öttim
bî-gam bolup yir astığa kirdim muna
Zâkir olup, şâkir olup Hakk'ı buldum;dünya, ahret haram kılıp ezip teptim;
divane olup, rüsva olup candan geçtim;gamsız olup yer altına girdim işte.
3
şömluğumdm tağ u taşlar sögti mini
fasîh tilde sögüp aydı filing kanı
âşık bolsang evvel barıp haknı tanı
merhem bolup yir astığa kirdim muna
Şomluğumdan dağlar, taşlar söğdü beni;açık dille söğüp dedi: Filin hani?
Âşık olsan, önce varıp Hakk'ı tanı!Merhem olup yer altına girdim işte.
4
sizni bizni hak yarattı tâat üçün
ey bü'1-acep içmek yimek rahat üçün
kâlü belâ didi ruhum mihnet üçün
edhem bolup yir astığa kirdim muna
Sizi, bizi Hak yarattı tâat için;ey acayip, içmek, yemek, rahat için;
"Kalû belâ" dedi ruhum mihnet için;Edhem olup yer altına girdim işte.
nefsim mini köp yü^ürtti hakka bakmaykiçe
kündüz bî-ğam yördüm yaşım akmay
hây u heves mâ vü menlik otka yakmay
pür-ğam bolup yir astığa kirdim muna
Nefsim beni çok koşturdu, Hakk'a bakmadan;gece gündüz gamsız yürüdüm, yaşım akmadan;
hevesleri, benlik dâvasını ateşe yakmadan;gamla dolup yer altına girdim işte.
6
kulnı korsem hizmet kılıp kuh boldum
tofrak-sıfat yol üstide yoh boldum
âşıklarnı köyüp öçken küli boldum
hemdem bolup yir astığa kirdim muna
Bir kul görsem, hizmet kılıp kulu oldum; toprak gibi yol üstünde yolu oldum;
âşıkların yanıp sönen külü oldum; hemdem olup yer altına girdim işte.
candın kiçip mihnet tarttım benden didi
kanlar yutup allâh didim rahm eyledi
dûzeh içre bolmasun dip gamım yidi
hurrem bolıp yir astığa kirdim muna
Candan geçip mihnet ettim, kulum dedi;kanlar yutup "Allah!" dedim, rahm eyledi;
cehennemde olmasın deyip tasalandı;mutlu olup yer altına girdim işte.
8
yaşım yitti altmış üçke bir künçe yok
vâ-dirîğâ haknı tapmay könglüm smuk
yir üstide sultân min dip boldum uluk
şâkir bolup yir astığa kirdim muna
Bir gün değil, altmış üçe erdi yaşım;yazık, Hakk'ı bulmamaktan kırık gönlüm;
yer üstünde sultanım deyip kibirlendim;şâkir olup yer altına girdim işte.
9
şeyh nün diben dava kılıp yolda kaldım
fes ü destâr pûçek pulğa satıp kildim
nefs ü hevâ tuğyan kıldı harıp kaldım
bî-dem bolup yir astığa kirdim muna
Şeyhim diye dâva kılıp yolda kaldım;fes, sangı değersiz pula satıp geldim;
boş istekler coşup taştı, yorulup kaldım;huzursuz olup yer altına girdim işte.
10
başım tofrak özüm tofrak cismim tofrak
hak vaslığa yiter min dip ruhum müştak
köydüm yandım bola'lmadım hergiz afak
şebnem bolup yir astığa kirdim muna
Başım toprak, kendim toprak cismim toprak;"Hakk'a kavuşur muyum?" diye, ruhum müştak;
kavurulup yandım, olamadım asla ap-aküs şebnem olup yer altına girdim işte.
11
pîr-i muğân nazar kıldı şarâb içtim şiblî
yanglığ sema urup candın kiçtim sermest
bolup il ü halkdın tanıp kaçtım
zemzem bolup yir astığa kirdim muna
Pîr-i muğân nazar kıldı, şarap içtim;Şiblî gibi sema kılıp candan geçtim;
sermest olup insanlardan uzaklaştım;Zemzem olup yer altına girdim işte.
12
kul hâce ahmed-nâsih bolsang özüngge bol
âşık bolsang candın kiçip bir yolı öl
nâdânlarğa aytsang süzüng kılmaz kabul
muhkem bolup yir astığa kirdim muna
Kul Hâce Ahmed, nâsih olsan, kendine ol;âşık olsan, candan geçip bir defa öl;
cahillere desen, sözünü kılmaz kabul;mukhem olup yer altına girdim işte.