Fâ‘ilâtün fâ‘ilâtün fâ‘ilâtün fâ‘ilât

 

Remel – + – – / – + – – / – + – – / – + –

 

1. olalı câm-ı lebüñ ser-çeşme-i âb-ı hayât

 gözlerümden çıkdı deryâlar gibi nîl ü furât

2. zülfüñ-ile ‘ârızuñ devrinde ey mâh-ı cihân

 rûzumuz nevrûz u ‘îd ü gecemüz kadr ü berât

3. n’ola sâkî hurmet-ile ayaguña baş kosam

 devletüñde dest-i mihnetden yakam buldı necât

4. boynı baglu bendesidür bend-i zülfüñüñ göñül

 dile âzâd et efendi dile öldür dile sat

5. sâgarı devr-i felek ragmına döndür sâkiyâ

 döne döne hecrîye cevr eylemişdür kat kat

.

1 Dudağının kadehi âb-ı hayât kaynağı olalı, gözlerimden deryalar gibi

Nil ve Fırat ırmakları fışkırdı.

2 A cihanı aydınlatan ay, zülfünle yanağının devrinde, günümüz Nevruz

ve bayram; gecemiz Kadir ve Berat gecesidir.

3 Ey sâkî, hürmet göstererek ayağına kapansam ne var? Çünkü yakam,

senin devletinde dertlerin elinden kurtuldu.

4 Gönül, zülfünün zincrine boynu bağlı köledir; efendim, ister azad et,

ister öldür, ister sat.

5 Ey sâkî, kadehi feleğin inadına döndür; çünkü o, Hecrî’ye döne döne

(tekrar tekrar), kat kat (fazlasıyla) cefa etmiştir.

 

 

Ömer ZÜLFE, HECRÎ Kara Çelebî Muhyi’d-dîn Mehmed [ö. 1557], DÎVÂN, Ankara 2010, https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10618,hecripdf.pdf?0