Oldu (Hey Ağalar)

Hey ağalar dinlen kavga işini
Görki Şadevan’da kal-makal oldu
Dağlar seda verdi toplar atıldı 
Nas ağlaştı didem yaşı sel oldu

Sel sel oldu yaşım ahu zar indi
İmdada yerişen Mevla’ dır indi
Yalağuzçam gediğinden görüldü
Nizam kadem bastı gel ha gel oldu

Gel ha gel olanda yürüdü asker
Dört bin koşum idi tamam hulüskar
İbrahim Paşaydı onlara serdar
Kazak gördü işi müşkül hal oldu

Çal ha çal olanda çekti koşunu
Dizi üste indi dağın döşünü
Herkes koltuğuna aldı başını
O gün akşamaçan çal ha çal oldu

Çal ha çal olanda Urus bozuldu
Saldat kaçtı şoş yoluna düzüldü
O gün her tarafa gazet yazıldı
Alındı Ardahan kızıl gül oldu

Kızılgül’de türlü sohbet açıldı
Yaralı sağ birbirinden seçildi
Cahil olan çiçek gibi biçildi
Koçyiğidin gülgez kanı göl oldu

Yığıluban gülgez kana bakması
Analar ağlayup şivan çıkması
Et talanı Ardahan’ın yağması
Yiğirmi dört saat ha al oldu

Al ha al olanda gelmedi imdat
Derakap yanını sardı hep sadat
Ya Rabbi mümine sen eyle medet
Çok kimsenin mezar yeri çöl oldu

Çok çöller karardı topun narindan
Urum korktu nasın tarümarından
Kalktı Hanaklardan göçtü yerinden
İrkü aldı öz özüne del’oldu

O ülküde Orağaz’ı kırdılar
Ne dindürüp nede mühlet verdiler
O ki bu kırgını hep de gördüler
Duyan kaçtı her tarafa yol oldu

Yol gitti Meyram’a görün bu işi
Yan yana düzdüler yüz elli kişi
Birden eylediler tabur ateşi
Onlar da orada sini Sal oldu

Sini Sal oldular dünya yüzünden
Kan töküldü Öçekli’nin gözünden
Geldi geçti Beyrehatun düzünden
Şoş etrafı tırpan değmiş cel oldu

Cel cel oldu gitti insanın leşi
Dahi yere yattı kalmadı kişi
Zennelerin ahı titredir arşı
Çok güzelin kirşanları kül oldu

Yandı fani dünya kül oldu bütün
Hak yardım eylesün bu işler çetin
Kimsede kalmadı ağız lezzetin
Çok kimsenin yerişmişi kel oldu

Acep n-acap imiş keli yiyende
Sadık kullar gam donunu giyende
Aklı puc olur dizi sıyrık diyende
Yakın bil ki bir gün Kenarbel olur

Kenarbel’i ağayanı gezeni
Molla müderrisi okur yazanı
Bütün gitti saltanatı düzeni
Kurtulanı koyun ile mal oldu

Adgüzel’ in şen idi konağı
Kamekan bezekli kaldı otağı
Badvalda saklardı doksan yatağı
Yüzü kumaş çarşafinan şal oldu

Derviş Ağa tuttular otağında
Süngüllü Kazaklar solu sağında
Oğlunu vurdular göz kabağında
Ne talihi kara gelmiş kul oldu

Derviş Ağa yandı katip elinden
Beni de vur dedi kendi dilinden
Çaparın güllesi söktü dalından
Ne ecele karşı gelen pul oldu

Pul dedi saldatın gör nice biri
Meramı İsa’yı koymamak diri
Korkmadı ölümden dönmedi geri
Öz şehit dilinde Hak Resul oldu

Şehit düşenleri böyle gördüle
Günahı yok nahak yere kırdılar
Ne dindirdiler ne hali sordular
Dil bilenler var ise de lal oldu

Lal oldu köylerin tutuldu dili
Kazaklar taladı serveti malı
Yollarda şehitler tuttu sağ solu
Bi-günah İslam’ a böyle hal oldu

Hal yaman şehide böyle baktılar
Çok canları mızraklara taktılar
İlerde olanı hepte yıktılar
Ara yerin müzeviri bol oldu

Müzevirlerden çok çektik belayı
İslam’ı kırdılar edna a’layı
Ardahan Hoçuvan Büyük Göle’yi
Sağ kalan çöllerde sersefil oldu

Sersefili şimdi atak oyanı
Enver Beğ’ in adı aldı cihanı
Alman Avusturya hem Al-Osmanı
Bir Hamza bir Rüstem biri Al-oldu

Tevarih bin üç yüz otuz senede
Anda kulağıma değdiği bir seda
Şimdi itibarsız fani dünyada
Kul Ahmet’in bu destanı böyl’oldu

Çıldırlı Kul Ahmet

Çıldır