Tutamadım ellerini avuçlarımda kaydı
Oysa ismin gece gündüz hep aklımdaydı
Gecelerim zindan gündüzüm ziyan oldu
Yoksa âşık olmak demek ayrılık mıydı?
Yoksa âşık olmak hayal hiç kurmamak mıydı?
Belki âşık olmak ayrılığa biraz koşmaktı
Hayal kurarken hayali boş ver olduğu gibi yaşa demekti
Aşkı anlamak için hasreti yaşamak mı gerek?
Gözlerinde yaşları damla damla her gün dökerek
Mutlu olmak için hasreti koynunda büyüterek
Hasret ile koyun koyuna yaşamak mı gerek?
Yoksa âşık olmak demek ayrılık mıydı?
Yoksa âşık olmak hayal hiç kurmamak mıydı?
Belki âşık olmak ayrılığa biraz koşmaktı
Hayal kurarken hayali boş ver olduğu gibi yaşa demekti
Ellerinden tutmadan attı ayrılık beni yaman ellere
Düşürmedim inan aşkımızı ben dilden dillere
Kavuşur muyuz bilmem biz mutlu mesut günlere
Hasret bizi terk ederek güler miyiz bir kere
Yoksa âşık olmak demek ayrılık mıydı?
Yoksa âşık olmak hayal hiç kurmamak mıydı?
Belki âşık olmak ayrılığa biraz koşmaktı
Hayal kurarken hayali boş ver olduğu gibi yaşa demekti
Anladım aşk için her şeye katlanmak gerek
Hasreti de yaşamak gerek gülümseyerek
Ayrılık gelse de üstümüze bizi yıkmak için alay ederek
Her acıyı yaşamamız gerek kalplerimizi birleştirerek
Yoksa âşık olmak demek ayrılık mıydı?
Yoksa âşık olmak hayal hiç kurmamak mıydı?
Belki âşık olmak ayrılığa biraz koşmaktı
Hayal kurarken hayali boş ver olduğu gibi yaşa demekti
Kul Mehmet’im aşkı anlamak için yaşamak gerek
Hasrete göğüs germek gerek sabırla yürüyerek
Biraz gözyaşı döksen de hıçkırıklarla ah çekerek
Vuslatın aşkın içinde saklı bunu da her an bilerek
Yaşa sen aşkı acıya göğüs gererek hep gülümseyerek
Yoksa âşık olmak demek ayrılık mıydı?
Yoksa âşık olmak hayal hiç kurmamak mıydı?
Belki âşık olmak ayrılığa biraz koşmaktı
Hayal kurarken hayali boş ver olduğu gibi yaşa demekti
Mehmet Aluç / Kul Mehmet