OLSA
 
Ölməzdim əgər sən kimi bir dilbərim olsa,
Bir afəti-çan, şuxi-mələkmənzərim olsa.
 
Hər gun dolanıb başına qurbanin olardım,
Pərvanəsifət ucmağa balüərim olsa.
 
Mən də sevilərdim bütün aşiqlər icində,
Ahuləri Məçnun eləyən gözlərim olsa.
 
Kuyində mənə qoy nə bilir eyləsin əqyar,
Əlbəttə,çəzasın cəkər ALLAH kərim olsa.
 
Biganəyə mən bir belə minnətmi edərdim,
Könlüm kimi bir yari-vəfapərvərim olsa.
 
Vahid demərəm dərdimi mən başqa nigarə,
Yarım bilir eşgində nə dərdi-sərim olsa.
 
Yar əgər mehri vəfanı düşünən yar olsa,
Qəm deyildir işin, aləm bizə əğyar olsa.
 
Əhli dil zöbqü səfanı ləbi-çanandan alır,
Zülmdür aşiqə çanani dilazar olsa.
 
Var nə qəm gözlərinin xəstəsinə yoxdur əlaç,
Ləblərin carəsin eylər, neçə bimar olsa.
 
Zülf xalin o mehri göz yaşım eylər rövşən,
Geçə aydınlıq olar, sabiti-səyyar olsa.
 
Yar əgər aşigə qəmxarılıq etməsə, nə qəm,
Qəm odur özgəyə məşuqəsi qəmxar olsa!
 
Gözlərin şövg ilə qan tökməyə cox rağibdir,
Məstdir, bunça xəta eyləməz hüşyar olsa.
 
Var ümidim mənə Vahid daha zülm eyləməyə,
Hali-zarımdan o mehparə xəbərdar olsa.