Ömrünü Boşuna Yakarsın
Ey gönül sen ne zaman hak ile beni bulacaksın
Düşmüş yanarsın bir afet peşine yanarsın
Hak yolunda kendini neden canımla yatmazsın
Hem kendini hem de beni boşu boşuna yakarsın
O afet ki sana gönlünü vermez bak kaçar
O kaçtıkça düşersin peşine sanma yüzüne bakar
Yüzüne gönlüne bakan hak ile ol neden kalırsın naçar
Hem kendini hem de beni boşu boşuna yakarsın
Bilmem ey gönül neden perişan beni ağlatırsın
Ne zaman hak yolda derdime dermanı alırsın
Bu ömür emanettir sanma baki kalır yanılırsın
Hem kendini hem de beni boşu boşuna yakarsın
Açılmaz ovalarda vahalarda gönlüne açmaz gül gibi
Peşine düştüğün afet yakar seni cehennem gibi
Var git Hakkın yanına kıyamla secde nur gibi
Hem kendini hem de beni boşu boşuna yakarsın
Var günde beş vakit Nur Namaza gönlünü isabet eyle
Bu hayat bir afet peşinde yaşanmaz ki böyle
Mezara giderken ne ile gideceksin haydi söyle
Hem kendini hem de beni boşu boşuna yakarsın
Kul Mehmet’im al gönlünü hak yolunda kemale eriştir
Türlü zahmetleri at gönlünde hakkın emriyle gülüştür
Ömür sona gelirken son nefese imanla sen yetiştir
Yoksa hem kendini hem de ömrümü boşuna yakarsın
Mehmet Aluç- Kul Mehmet