ÖMÜR DESTANI ( Ermeni Aşug Vartan )
24.02.2019ÖMÜR DESTANI
1
Ezel benim şu cihana geldiğim
Huda 'mdan emr oldu düştüm erkâna
Anamın rahmine düştüm kaynadım
Bir katre kan ile döndüm insana
2
Üç ayımda uyumuştum uyandım
Dört ayında silkindim de deprendim
Altı ay olunca çözüldü bendim
Ol dem her yerime düştü nişâne
3
Bir yaşımda çiçek ile büründüm
Yaşım aldım dört ayaklı süründüm
Toprakta taşta yüzüstü yürüdüm
Ne yalvarabildim ne hâl bilene
4
İk(i) yaşımda su istedim içmedim
Ağaçtan ateşten taştan kaçmadım
Gördüklerim birbirinden seçmedim
Cahil idim benzer idim hayvana
5
Üç yaşımda açıldım döndüm güle
Açıldı dillerim döndüm bülbüle
Her gelen eğleşir söylete güle
Ş irin sözüm benzettiler gülşene
6
Beş yaşımda dişlerimi çiğnedim
Alt(ı) yaşımda yaşdaşımla oynadım
Yed(i) yaşanda bir zerrece kaynadım
Sekizinde su tek coştum her yana
7
On yaşımda cahillikten ayrıldım
Gören bilen arasında sayıldım
Aşka düştüm her tarafa yayıldım
Her gören sanırdı deli dîvâne
8
Onikide aklan yükseldi yarı
Onüçte yitirdim namusu arı
Ondördünde hatmeyledim hüneri
Gönül arzuladı bir ad kazana
9
Onbeşimde bedirlenmiş ay oldum
Anama babama külli say oldum
Belim kuvvetlendi katı yay oldum
Benzer idim şîr ü şeker civana
10
Yirmi yaşandaydım serimden geçtim
Aşkım havalandı oynadım coştum
Bulanık çay gibi kaynadım taştım
Gürleyince benzer idim arslana
11
Otuzumda hiç kimseyi saymadım
Mertlik ettim nâmertliğe uymadım
Garazımı hiç kimseye koymadım
Her ne yaptım ise merd ü merdâne
12
Kırk yaşımda nizam deyu kuruldum
Aşkımdan usandım yârdan yoruldum
Bulanık çay iken aktım duruldum
Akar oldum deryalara çalkana
13
Kırkbeşimde ben de bildim ölmek var
Eğri yoldan doğru yola gelmek var
Nizam kurup Sur düdüğün çalmak var
Ettiğim günahlar geldi meydana
14
Ellisinde keyfim biraz bozuldu
Damarımda kan kalmadı süzüldü
Cesedimde tenim bütün üzüldü
Ben de bildim dünya kalmaz insana
ıs
Altmışımda bulamadım tadımı
Çok çalıştım alamadım dâdımı
Naçarlıktan yine sevdim yâdımı
Gücüm yetmedi dost oldum düşmana
16
Yebnişimde ağzım içi çürüdü
Kale burçu bedenlerim kurudu
Ağrı sızı her yanımı bürüdü
Bu felek getirdi beni amana
17
Seksenimde kimse sözüm tutmadı
Oğul uşak hizmetimi etmedi
İstediğim yere ayak gitmedi
Eğildi belim bu yana o yana
18
Doksanımda ecel indi asıldı
Kale burcu bedenlerim yasıldı
Yüz yaşımda nefesciğim kesildi
Can ayrıldı cesed kaldı vîrâne
19
Her ne ki var cesedimde soyuldu
Üç beş arşın bez içine koyuldu
Gören bilen kavim kardeş dizildi
Cesedimi götürdüler zindana
20
Can cesetten helâllaştı ayrıldı
O yollarda çok dervendler var idi
Cenk kuruldu melâike yürüdü
Çok zulumat ile geçtim o yana
21
Hak emretti Sur düdüğün çaldılar
Her can kendi cesedini buldular
Dirildiler cümlesi de geldiler
Ağır şeriâta ulu dîvana
22
Hak emretti tahtı nurdan kuruldu
Çok bulanık izler bunda duruldu
Herkesin günâhı onda soruldu
Mürvet kaldı hayr ü şerri yazana
23
Hayr ü şer defterin ele aldılar
Okudular birer birer buldular
Ameli iyice cennet verdiler
Amelsizi ayırdılar bir yana
24
Aklı olan kulluk etsin Yezdan'a
Ne tac kaldı ne taht Nûşirevan'a
Nice bin padişah geldi cihana
Ne Karun'a kaldı ne Süleyman'a
25
Kimse bilmez kim yiye kim kazana
Dünya mülkü emanettir insana
Kalmaz yalan dünya pîr ü civana
Gelen gitti giden gelmez cihana
26
Âşık VARTAN dilde koy ezber olsun
İşiten işitsin haberdar olsun
Kadir Mevla 'm her kuluna yâr olsun
Ondan sonra olsun Âşık Vartan'a
ÖNEMLİ NOT. Bu şiir Ermeni aşık Mecnuni'ye ait değildir.Ermeni Aşug Vartan'a ait bir başlık açmaya gerek duymadığımızdan Mecnuni' şiirleri arasına katmayı uygun bulduk.
Prof. Dr. Âmil Çelebioğlu ARAŞTIRMA - İNCELEME DİZİSİ ESKİ TÜRK EDEBİYATI
İstanbul, 1998
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın