Özlemek,<br><br />Nasıl bir şey?<br><br />Diye sorarsanız; <br><br />Bir boşluğun içinde <br><br />Bulmak gibidir kendini.<br><br />Dalından koparılan çiçek <br><br />Rüzgârda savrulan <br><br />Yaprak gibidir. <br><br />Titretir gönül telini <br><br />İnce ince...<br><br />Gözlerin dolar<br><br />Derin derin...<br><br />Alabora olmuş gibidir ruhun. <br><br />Fırtınada devrilen ağaç gibidir. <br><br />Özlemek,<br><br />Sancısıdır "yok"luğun.<br><br />Ağırlaşır adımların. <br><br />Gözlerin talim eder ağlamaya. <br><br />Her lokma özlem tadındadır. <br><br />Tadı eksilir sevinmenin.<br><br />Adı "özlem" olur günlerin. <br><br />Özlem kokar hava.<br><br />Toprağa özlem saçılır. <br><br />Sınavdadır tüm benliğin.<br><br />Ruhunda ne fırtınalar kopar.<br><br />Adı "özlem" olur esen rüzgârların. <br><br />Yollar "özlem" e çıkar <br><br />Özlemek dolanır diline.<br><br />Kurşun gibi delip geçer <br><br />Kanatır ruhunu. <br><br />Özlemek, <br><br />Nasıl bir şey?<br><br />Diye sorarsanız, <br><br />Özlemek bir yaradır. <br><br />Yaralı olmaktır. <br><br />Yarım olmak,<br><br />Bir yanı eksik olmaktır. <br><br />Eksilmektir özlemek. <br><br />Özlemek, <br><br />Yoklukta sefere çıkmaktır. <br><br /><br><br /><br><br />13.12.2017<br><br /><br><br /><br><br /><br><br /><br><br /><br><br /><br><br /><br><br /><br><br /><br><br /><br>